MARCOS: Niech będzie chwalony na wieki! (pauza) Kto jesteś, piękna Księżniczko Niebios? (pauza)
WIADOMOŚĆ OD ŚWIĘTEJ LYDII
"Drogi Braci! JA, LEADY, służąca Pana i Matka Boża, błogosławię was dzisiaj i daję wam swój pokój.
Jesteście powołani do pracy dla Pana, aby przygotować Jego winobranie na jego powrót, a więc musicie starać się spełnić tę najcenniejszą misję, żeby Pan znalazł wiele owoców świętości, gdy ostatecznie wróci.
Bądźcie dobrymi robotnikami w winobraniu Pana, trwając każdego dnia: w miłości Bożej, w praktyce cnot, w wykonywaniu wszystkich dobrych dzieł, w przestrzeganiu przykazań Pana i ponad wszystko żyjąc tak, jakby dzisiaj był ostatnim dniem waszych życia, a nie mieliście jutra na wykonanie dobrych dzieł dla Boga i zbawienia dusz. Aby wasza dusza, wasze serce, zawsze gorliwe do spełniania tego, czego chce od was Bóg, rzeczywiście rosło każdego dnia: w miłości, mądrości i owocach wszystkich dobrych dzieł.
Bądźcie dobrymi robotnikami winobrania Pana, żyjąc tak jak My Święci żyjemy, uważając za nic przejściowe chwały, radości i miłości tego świata i mając zawsze jako jedyne dobro, jako jedyny obiekt miłości waszych dusz: Najwyższe dobro, Boga Samego i Jego wolę. Aby w ten sposób żyjąc coraz bardziej dla Niego, wasze życia były doskonałymi pieśniami miłości i chwały dla Pana.
Bądźcie prawdziwymi życiami zanurzonymi w transcendencji boskiej miłości, a wasze dusze niech będą coraz bardziej żyjącą i doskonałą obrazem miłości Pana!
Bądźcie dobrymi robotnikami winobrania Pana, zawsze starać się rozciągać wasze dusze: wasze wady, wasze słabości, umacniając się coraz bardziej dobrą i silną żywnością ciągłej, pilnej, gorliwej, intymnej, głębokiej, zebranej modlitwy i zawsze więcej wykonywanej sercem. Z dobrym pożywieniem medytacji życia świętych, ich medytacjami tak bogatymi i cennymi, tak głębokimi i prawdziwymi. Aby wasze dusze wypełnione boską mądrością preferowały mądrość Niebios ponad mądrość ludzi. Aby wasze dusze w ten sposób pokonały próżną mądrość waszego czasu, tego świata, która zawsze jest próżna mądrość bez Boga i tak często przeciwna mądrości Bożej. Aby w ten sposób wasze dusze rosnąc coraz bardziej w poznaniu Boga, Jego miłości, Jego wolę, Jego prawo stały się mądre w Oczach Jego, pogardzając wszystkim, co diabeł, świat i ciało oferują was jako prawdziwe dobro, a szukali zawsze rzeczywiście cennych rzeczów, które są niebiańskie.
Bądźcie dobrymi robotnikami w winogrodzie Pańskim, przynosząc coraz więcej Jego Słowo, Słowo Najświętszej Maryi, Nasze Słowo do wszystkich dusz, które jeszcze Nie znają Nas. Aby, poznając naszą Miłość, wiedząc ile chcemy ich uratować, ile chcemy by były szczęśliwe z Nami na wieki wieków w Raju, dusze związane miłością dla Pana, dla Błogosławionej Maryi, dla Nieba, oddały się Nam, dały się Nam, pozwoliły sobie być przez Nas prowadzone, kształtowane i kierowane coraz bardziej ku doskonałemu spełnieniu i woli Pańskiej. W ten sposób wasze dusze, sadząc nasienie Słowem Pańskim w tak wielu sercach, sprawią, że ziarna świętości, dobra, miłości i boskiego życia kiełkują w wielu sercach. A Pan ujrzy ostatecznie swój Winogród rosnąć dzień po dniu aż stanie się zielonym winogradem, zieleńcem dla Jego największej radości, chwały i satysfakcji.
Bądźcie dobrymi robotnikami w winogrodzie Pańskim, dajeć coraz więcej przykładu spełniania Przesłań, przykład posłuszeństwa wobec Przesłań Pana, przykład posłuszeństwa i miłości do Przesłań Matki Bożej, aby tak było. Niech wasze dusze będą prawdziwie bardzo jasnymi lustrami, dając Panu radość widzenia Jego świetlistego odbicia rozprzestrzenianego nad dusze, światem i narodami, banisząc całą ciemność i sprawiając coraz bardziej o jego miłości zwycięstwo nad złem piekielnym, światło nad ciemnością, dobro nad złem.
Bądźcie dobrymi robotnikami w winogrodzie Pańskim, trwając we wszystkich dobrych dziełach, odmawiając wszelkiego zła, uciekając przed okazjami do grzechu i walcząc dzielnie, aby pokonać własne zgubione jaźni, abyście byli prawdziwymi mistrzami Pana godnymi medalu honorowego i korony, którą On da wam, kiedy przyjdzie, by każdemu robotnikowi oddać według tego, co wyprodukował, jak wyprodukował i gdzie wyprodukował.
Bądźcie dobrymi robotnikami w winogrodzie Pańskim, będąc takim samym, jaki byłem ja sam, pilnym, nigdy nie leniwym, w poszukiwaniu woli Pana, w spełnianiu Jego woli i w dokonaniu Jego boskiego błogosławieństwa.
Pan przyjdzie wkrótce, by każdemu robotnikowi oddać według jego dzieła. Napchnijcie swoje ręce dobremi i świętymi owocami, uświęcając swój czas na ziemi, będąc dobrymi robotnikami w winogrodzie Pańskim.
Wszystkim teraz błogosławię i pokrywam najdroższymi i najhojniejszymi błogosławieństwami z Nieba.
Pokój. Pokój Marcos, ukochany Mój, moj ukochany przyjaciel".
Święta Lydia
TWOJA IMPREZA W SIERPNIU 3RD
Lidia, pierwsza córka chrześcijaństwa europejskiego, była pogańszczką, która była bardziej "bojąca się Boga", to jest prozelitą religii hebrajskiej, Żydówką w Filipach w Macedonii, gdzie Apostoł Paweł przybył wraz z Sylasem, Tymoteuszem i Łukiem podczas drugiej podróży misyjnej między latami 50. a 53. Misjonarze Chrystusa, po wkroczeniu na ziemię europejską, czekali na szabat, aby spotkać się z hebrajskimi współwyznawcami w miejscu, nad brzegiem rzeki, gdzie przypuszczali, że mogą zebrać (w absencji synagogi) do wspólnej modlitwy i odczytu jakiejś strony Pisma Świętego. "W sobotę - opowiada św. Łukasz w Dziejach Apostolskich - wyjdźmy przez bramy na brzegu rzeki, gdzie myśliliśmy się modlić. Usiadłszy, przemówiliśmy do zebranych kobiet. Jedna z nich, imieniem Lydia, kupczyni purpury z miasta Tyatry, czciła Boga i słuchała nas. Pan otworzył jej serce, aby przyłączyła się do słów Pawła. Lidia miała być bogata i posiadać dużą władzę w swojej rodzinie, ponieważ tkanina, którą pracowała, była cenną, a jej świadectwo wystarczyło, aby jej krewni poprosili o chrzest, przyjmując misjonarzy jako mile widziane goście. Misjonarze Chrystusa osiągnęli więc swoje pierwsze zwycięstwo na ziemi europejskiej: kobietę, Lidię, prototyp i symbol wszystkich kobiet, których wprowadzą za mury ich domu, płomień wiary w Chrystusie. Bogata kupczyni, uległa łasce, postawiła interesy ducha przed ekonomią, porzucając handel, aby zebrać się z innymi kobietami w proseuce (miejscu modlitwy), nad brzegiem rzeki Ganges. Lidia, przywiedzona do duszy słowami Apostoła i łaską chrzcielną, prosiła z miłym uporem, a raczej wymusiła na misjonarzach przyjęcie jej gościnności. W ten sposób dom Lidii stał się pierwszym ośrodkiem wspólnoty, pierwszą kościołem w Europie. Dla Kościoła Filipian, może też dzięki zasługom Lidii, św. Paweł miał słowa dotykającej ciepłości, nazywając ich "drogi i niezdarny, radość i korona". Chociaż brak nam informacji o kultzie św. Lidii, znaki jej świętości są oczywiste w jej szybkiej odpowiedzi na łaskę.