Martes, Marso 30, 2010

Martes, Marso 30, 2010

Sinabi ni Hesus: “Kabataan ko, marami ang nag-uusap tungkol sa dalawang pagkagipitan ni San Pedro at Judas. Alam ninyo na nasa mga Kasulatan na si San Pedro ay humingi ng paumanhin at sumuko matapos bilang sinumang makasala ay pumasok sa Akin sa Pagpapaubaya. Hindi naman nagpaumanhin si Judas, kundi dahil sa pagdadalamhati ay lumabas at binigyan ang sarili niya ng tumpak. Nagsimula sila nito na iba-iba. Sa kaso ni San Pedro, hindi ito naplanuhan, at tinanggihan niya ang alam ko bilang takot sa buhay niya, kahit pagkatapos niya sabihin na mamatay siya para sa Akin. Ang pagkagipitan

ni Judas ay mas malubha dahil naplanuhan niyang gawin ang krimen kasama ng mga pinuno ng Hudyo at kahit kumuha pa niya ng tatlong pulong pilak bilang bayad. Pinayagan ko rin si Satanas na pumasok sa puso ni Judas upang isagawa ang pagkagipitan, dahil dito ay hindi nagpaumanhin siya. Sa halip, inutusan siyang magkamalungkot at pinilit ng demonyo na gumawa ng self-destruction. Sa ganitong paraan, hindi binigyan ni Judas ng pagkakataon upang humingi ng paumanhin, kundi iniutos siya ng demonyo patungo sa kamatayan nang walang pag-ibig sa Akin. Ibina iba ang mga resulta ng mga pagkagipitan dahil sa kanilang motibo at iba pang antas ng pagsusubok sa kanilang gawa. Panatilihing maligtas kayo mula sa mga atakeng ito ni Satanas gamit ang pinabuti na sakramental at pamamahala ko upang manatiling matibay, kahit pa mayroon kang pagkakamali. Binigyan kita ng Pagpapaubaya para humingi ng paumanhin kapag nagkamali ka, subalik alalahanin mong maiwasan ang mga kasalanan mo upang hindi ako masaktan sa iyong gawa.”

Sinabi ni Hesus: “Kabataan ko, ang vision ng isang tax form ay nasa konteksto kung paano ‘kamatayan at buwis’ palagi nang naroroon at maaaring siguraduhin ng mga tao. Kailangan ng lahat ng pamahalaan pera upang magpatuloy, kaya ang pagbabawal sa buwis ay palaging kasama mo sa anumang antas ng pamahalaan. Lahat ng tao ay dapat mamatay bilang resulta ng orihinal na kasalanan ni Adam. Ang katotohanan tungkol sa kamatayan ng katawan ay napakareal, subalik may ilan ang nagsisimula tulad ng walang hanggan ang buhay dito. Walang hanggang nakatira ang kaluluwa dahil immortal ito. Kung pasok na ang pang-araw-arawang buhay, dapat lamang ang kinalalagyan ng kaluluwa sa kahaba-habang panahon ay pinaka-importante para sa lahat. Dapat may malinis na kaluluwa ang tunay na Kristiyano gamit ang madalas na Pagpapaubaya upang hindi matakot ang kaluluwa niya mamatay, kundi tiyakin ng aking paghuhusga. Maaari ring patay sa Akin ang isang kaluluwa sa mortal sin at ito ay kaso kung kinakailangan mong humingi ng Pagpapaubaya upang malinis at muling makuha ang aking biyaya. Sa pamamagitan ng pagiging libre mula sa mortal na kasalanan, palaging buhay ang iyong kaluluwa sa aking biyaya at pag-ibig. Kaya kahit alam mo na ikaw ay mamatay araw-araw, maaari mong handaang maghanda para sa aking husga sa pamamagitan ng panatilihing nasa estado ng biyaya palagi.”