Lunes, Mayo 1, 1995

Nagmumula si Mahal na Birhen sa puti. Nakikita ang kanyang Puso. Ang lila, pink at puting liwanag ay nagmumuo mula dito. Nagpapahinga Siya sa akin at nagsasabi: "Mga mahal kong anak, ngayon ko po sinasalaysay sa inyo na mas malalim pa ang mundo sa panahong ito ng Pagsubok. Ito'y dahil sa pagkukulang ng tao kay Dios na nagpapababa ng kamay ng proteksyon mula sa mundo. Habang tumataas ang kasamaan, magiging higit pang matindi ang mga kataklysmikong kaganapan na aking inihambing. Kung hindi bumalik ang puso sa Dio at humihiling ng tulong Niya sa ganitong panahon, malapit nang maalis ang kamay Niya mula sa mundo. Noo'y nasa tag-init ka pa ng Pagsubok; ngayon ay napaparamdam mo na ang paglalakbay patungong Taglagas. Kapag dumating ang Taglamig, hindi na mabibisita ni Dio ang mundo. Mawawala ang puso sa kasamaan at matutupad ko po ang aking mga salita sa inyo. Ito ang dahilan kung bakit ako ay nagpapatuloy ng pagbisita sa inyo, at sa marami pang ibang tao sa buong mundo; hindi pa tapos ang oras, at ang biyaya ay patuloy na nagsisilbing inspirasyon at pagsasanib ng puso. Anak ko, magpatuloy ka lang mangampanya, mangampanya, mangampanya."