Najświętsza Maryja Panna przyeszła dzisiaj w towarzystwie wielu Aniołów z nieba. Patrzyła na nas miłośną i jej spojrzenie, mocne spojrzenie miłości, było skierowane ku nam jako znak ochrony, błogosławieństwa i łaski. Przekazała następującą wiadomość:
Pokój niech będzie z wami!
Moje dzieci, Bóg kocha was i ja również was kocha, więc przychodzę z nieba, aby zaprosić was do mojego Macierzyńskiego Serca i udzielić was łask, które pomogą wam stać się wszystkim dla Pana.
Nie cofajcie się na swojej drodze nawrócenia. Decydujcie się dla królestwa nieba i nie będziecie żałować tego. Bóg da wasz światło i błogosławieństwo i objawią swoją miłość w głębi tym, którzy go szukają z szczerym sercem i wiarą.
Nic się nie traci! Nie martwcie się. Bóg jest Wszechmogącym i przed Nim upadną potężni tego świata i nigdy więcej nie powstaną, bo przez moje zaangażowanie on podnieśnie i wyniesie swoich najbardziej zapomnianych i zaniedbanych małych dzieci.
Modlcie się, modlcie się, aby przyspieszyć nowe czasy wielkich łask dla całej ludzkości, kiedy Święty Duch ponownie mocno przyjdzie na świat, by odnowić wszystko swoim Bożym oddychem.
Weźcie moje wiadomości do swoich serc i wasze życia zmieniać się będą każdego dnia, bo łaska Boża będzie działać we wszystkich aspektach waszej istoty. Dziękuję za waszą obecność na tym miejscu błogosławionym przez waszą Niebiańską Matkę. Wracajcie do swoich domów z pokojem Bożym. Błogosławię was wszystkich: w imieniu Ojca, Syna i Ducha Świętego. Amen!
Dzisiaj, gdy patrzę na Matkę Boską, rozumiem przez jej spojrzenie, ile już zrobiła dla nas, z takimi wieloma łaskami, jakie nam już udzieliła i takimi błogosławieństwami. Zrozumiałem dwie rzeczywistości stanów duszy: pierwsza to, że wielu z nas jest pełnych tych łaski i błogosławieństw, jesteśmy w swoim sposób mówić, prawie do pęknięcia od takiej ilości łask, jakich ona nam udzieliła, ale źle je wykorzystujemy, bo nie wierzymy wystarczająco, bo mamy mało wiary lub wątpiemy na pewnych okazjach, gdy przychodzą do nas próby życia. Druga to kiedy nasza dusz jest zbyt słaba i przywiązana do świata i padamy w grzech: grzech powoduje, że tracimy tak wiele tych łask, bo jakby w naszych duszy powstało kilka otworów i szczelin, przez które te łaski wyciekają z nas, bo je odrzucamy, bo decydujemy się bardziej dla rzeczy i uciech świata niż dla Boga i dzieł nieba. Aby być w łasce Bożej i przyjąć te łaski, jakie daje nam niebo, musimy mieć wiary, pokorne serca, odczuwające oddalenia i byc posłuszni wolą Pana. Zachariasz otrzymał odwiedzinę Pana przez Anioła, ale stracił wielką łaskę być człowiekiem wiary i przykładu, bo wątpił w to, co mu zostało ogłoszone; Matka Boska otrzymała obecność Pana przez Anioła, ale uwierzyła bez żadnego wahania i stała się Matką Zbawiciela i ludzkości. Uwierzyła, bo była pełna łaski, bo żyła swoje życie dzień po dniu zawsze w obecności Pana, daleko od okazji do grzechu. Chociaż została poczęta bez grzechu, nie używała tego, aby się zmęczyć na drodze doskonałości, ale każdego dnia rosła coraz bardziej w unii z Bogiem, będąc pokorną, posłuszną i niewinną przed jego świętymi oczami, kochając go głęboko i służąc mu.