Οι αποκαλύψεις στην Αγία Μαργαρίτα Μαρία Αλακόκ
1673-1675, Paray-le-Monial, Γαλλία

Ιδε το Καρδιά που αγάπησε τόσο τους ανθρώπους ώστε να μην σπαστεί τίποτα, ακόμα και να εξαντληθεί και να καταναλώσει τον εαυτό του, για να δείξει την αγάπη του.
(Απόκρυψη της Ιεράς Καρδιάς στη Αγία Μαργαρίτα Μαριάμ, Ιουνίου 1675)
Κλήση για Παθός
Η Αγία Μαργαρίτα Μαρία Αλακόκ (γαλλικά: Αγία Μαργκερίτ-Μαρι) γεννήθηκε στις 22 Ιουλίου 1647 στο Λαυτεκούρ στη Βουργουνδία (Γαλλία) σε μια πλούσια και θρησκευτική οικογένεια.
Η κλήση της ήταν από νωρίς. Στους απομνημονεύματά της, η αγία λέει ότι ο Θεός την έκανε να δει «τη μεγάλη αισθητική του αμαρτίας, που με προκάλεσε τόσο τρόμο ώστε και το μικρότερο λάθος να είναι για μένα ένα ανυπόφορο βασανιστήριο». Σε αυτό προσθέτει μια μεγάλη πείνα για προσευχή και κατάραξη, συνδυασμένη με μεγάλο έλεος προς τους χρεωστές και τον πόθο να τους βοηθήσει.
Επειδή ο πατέρας της πέθανε νωρίς, η μητέρα Φιλιβέρτ την έδωσε σε ένα μοναστήρι των Πτωχών Κλαρίσσων. Περπατάοντας στη σιωπή του κλειστού και παρατηρώντας τη ταπείνωση και το πνεύμα προσευχής των αδελφών, νόμισε ότι ακούει την κλήση για μοναστική ζωή. Σε ηλικία εννέα ετών έλαβε την Πρώτη Κοινωνία της, και η πείνα της για προσευχή και συλλογή αυξήθηκε σημαντικά.
Ωστόσο, αρρωστησώντας σοβαρά, έπρεπε να επιστρέψει στο σπίτι της μητέρας της, όπου άρχισε μια δύσκολη περίοδος δοκιμών. Η ασθένεια την πλήττει για τέσσερα χρόνια, εμποδίζοντάς τη από το βάδισμα. Μετά από ένα όρκο στη Παναγία, επανέκτησε την υγεία της αλλά τα πάθη άλλαξαν μορφή. Η μητέρα της την εμπιστεύτηκε σε μια ξαδέλφη που διαχειριζόταν τον οικογενειακό πλούτο, και έπρεπε να υποταχθεί σε αυτήν τη μισάνθρωπη και αδιάφορη συγγενή που της αρνούνταν ακόμα και τις βασικές ανάγκες.
Ο Θεός επέτρεψε αυτό για να γίνει γνωστή με την αποχή και να προετοιμάσει να αγκαλιάσει τη κλήση της εξιλάσεως που θα προσφέρει χρόνια αργότερα. Με παράδειγμα υπομονή, τα πρώτα της πάθημα ενίσχυσαν τον δρόμο της προς την αγιοσύνη. Στην πραγματικότητα, η τέχνη να γίνει άγιος είναι ακριβώς να μπορείς να φτάσεις στο τελικό στόχο της ζωής σου διανύοντας το μακρύ και πικρό μονοπάτι του πάθους.
Ήδη από αυτή την περίοδο, η αγία έλαβε εξαιρετικές μυστικές χάρηδες. Είχε φιλική σχέση με τον Ιησού συνοδευόμενη από οράματα: «Ο Σωτήρας ήταν πάντα παρών υπό τη μορφή του Σταυρωμένου ή του Εκκε Χομο, φορώντας το Σταύρο του; αυτή η εικόνα μου έφερε τόσο μεγάλη συμπονία και αγάπη για το πάθος, ώστε όλα τα πάθημα Του φαινόταν πιο ελαφριά σε σύγκριση με την επιθυμία που νιώθα να παθήσω για να ταιριαστούμε στον πάσχοντα Ιησού μου.» Μετέπειτα θα πει, «Ο Θεός μου έδωσε τόσο μεγάλη αγάπη για τον Σταυρό ώστε δεν μπορώ να ζήσω στιγμή χωρίς πάθος; αλλά παθώντας σε σιωπή, χωρίς παρακλήση, ανάλαφρο ή συμπονία; και πεθαίνοντας με αυτόν Κύριο της ψυχής μου, υπό το βάρος όλων των ειδών υβριδίων, ταπεινώσεων, λήθης και καταφρόνησης.»
Η αθωότητά της δεν πρέπει να μας κάνει να πιστεύουμε ότι η Μαργαρίτα Μαρία ήταν τέλεια από την αρχή, ή ακόμα και μια εύθυμη και μούτσαλη κούκλα όπως μερικές φορές παρουσιάζεται σε γλυκά και ακριβέστατες βιογραφίες. Αντιθέτως, σύγχρονοι μάρτυρες περιγράφουν ένα ζωντανό και οξύ κορίτσι που αγαπούσε τη διασκέδαση, έλκετο από την κοινωνική ζωή και ήταν επιθυμητή ως καλός γάμος για νεαρούς άνδρες. Σύνοψις, ήταν μια γυναίκα της εποχής και του περιβάλλοντος της με τα λάθη της αλλά και ένα κρυφό πόθος που μεγάλωνε μέσα της, και μία απόφαση να το επιτύχει επειδή η Προνοία την είχε εκλέξει για ειδική αποστολή.
Βλέποντας τη προτίμησή της για θρησκευτική ζωή, η οικογένειά της αποφάσισε να την εμπιστευθεί σε ένα μοναστήρι Ουρσουλίνων όπου ζούσε μια θεία της με την οποία ήταν πολύ κοντά. Αλλά η Μαργαρίτα Μαρία αρνήθηκε, δίνοντας στην θεία της απάντηση που αποκαλύπτει τη μεγάλη επιθυμία της για τέλεια: «Αν εγγραφούσα στο μοναστήρι σου, το θα κάνω από αγάπη προς εσένα; αλλά θέλω να μπει σε ένα μοναστήρι χωρίς συγγενείς ή γνωστούς ώστε να είμαι θρησκευτική αποκλειστικά για χάριν του Θεού.» Αυτή η αποφασίση προκλήθηκε από την εσωτερική φωνή, που έλεγε: «Δε θέλω να είσαι εκεί, αλλά στη Σάντα Μαρία,» το όνομα του Μοναστηριού της Επισκεψής στο Παρέ-λε-Мονιά.
Έτσι έληξε η περίοδος δοκιμής της: τώρα μπορούσε να γίνει μοναχή του Τάγματος της Επισκεψης στο μοναστήρι που ο Θεός είχε προορίσει για αυτήν. Αποδέχθηκε ως νεόφυτη στις 20 Ιουνίου 1671, πήρε το μοναστικό ενδυματισμό την 25 Αυγούστου του ίδιου έτους και έκανε τη σοβαρή της ορκωμοσία τις 6 Νοεμβρίου 1672 σε ηλικία 25 ετών.
Από το Τραύμα στην Πλευρά στο Θεϊκό Κάρδια

Ως μοναχή, η Μαργαρίτα Μαριά στρεφόταν σοβαρά προς την πνευματική ζωή, πίστευε ότι θα αποτύγχανε τη κλήση της αν δεν γινόταν άγια σύντομα. Η θάρρος της έφερε το χάρισμα του Θεού, ο οποίος της έκανε να ακούσει αυτές τις εσωτερικές λέξεις: “Ψάχνω μια θυσία που θέλει να προσφέρεται ως κτήνος για την υλοποίηση των σχεδίων μου.” Αποκριθεισα σε αυτήν τη κάλεσμα, σύντομα έλαβε πολλές μεγάλες μυστικές χάριτες.
Έτσι περιγράφει την πρώτη εμφάνιση του Ιησού Χριστού, ο οποίος την προετοίμαζε για τις επόμενες αποκαλύψεις: “Όταν πήγα να προσευχήθω, ο Ιησούς εμφανίστηκε μπροστά μου γεμάτος τραύματα, ζητώντας με να κοιτάξω το χάσμα στην ιερά Πλευρά του: ένα άβυσσο που σκάψανε ένας τεράστιος βέλος αγάπης…. Αυτό είναι ο τόπος όλων των ερωτευμένων Του…. Αλλά επειδή η είσοδος είναι μικρή, για να μπει κανείς πρέπει να γίνει μικρός και να απογυμνώσει από όλα.” Δείχνοντας στα τραύματά του, ο Ιησούς έλεγε αυτές τις σκληρές λέξεις: “Ιδε ποια κατάσταση έχουν φέρει οι εκλεκτοί μου! Αυτοί που είχε προορίσει να ηρεμήσουν τη δικαιοσύνη, αλλά αντίθετα με κρύφιο τρόπο με διώχνουν! Αν δεν μετανοήσουν, θα τους τιμωρήσω σκληρά. Σώζοντας τους δίκαιους μου, θα θυσιάσω όλους τους άλλους στην οργή της αγανάκτησής μου.”
Η άγια είχε κοιτάξει το τραύμα στη Πλευρά αλλά όχι ακόμα αυτό του Καρδιάς, μέχρι τότε κρυμμένο μέσα. Αυτό έγινε δυνατό με τέσσερις ουρανικές αποκαλύψεις που έλαβε μεταξύ Δεκεμβρίου 1673 και Ιουνίου 1675, ενώ ήταν σε λατρεία του Ιερά Τιμίου Σάκκου.
Οι υποσχέσεις της Αγίας Καρδιάς στη Μαργαρίτα Μαριά
Από τις πολλές υποσχέσεις που ο Κύριος Ιησούς Χριστός αποκάλυψε στην Αγία Μαργαρίτα Μαρία Αλακόκ για ψυχές αφιερωμένες στη Θεία του Καρδιά, οι κύριοι είναι ως εξής:
♥ Θα τους δώσω όλες τις χάρις που απαιτούνται για την κατάσταση της ζωής τους.
♥ Θα δοθεί ειρήνη στις οικογένειές τους.
♥ Θα τα παρακαλώ σε όλες τις δυσκολίες τους.
♥ Θα είμαι το καταφύγιό τους στη ζωή και ιδιαίτερα στον θάνατο.
♥ Θα ευλογήσω αφθονία όλες τις προσπάθειας τους.
♥ Οι αμαρτωλοί θα βρουν στην Καρδιά μου την πηγή και τον άπειρο ωκεανό της ελέους.
♥ Οι ψυχές που είναι τυφλές θα γίνουν ζεστές.
♥ Οι ζέστες ψυχές θα ανεβούν ταχύτατα σε μεγάλη τελειότητα.
♥ Θα ευλογήσω τις τοποθεσίες όπου το εικόνα της Θείας μου Καρδιάς θα εκτίθεται και θα τιμάται.
♥ Θα δώσω στους ιερείς την δύναμη να αγγίξουν τις πιο σκληρές καρδιές.
♥ Οι άνθρωποι που διαδίδουν αυτήν την λατρεία θα έχουν τα ονόματά τους αιωνίως γραμμένα στη Καρδιά Μου.
♥ Στον υπερβολικό έλεος της Καρδίας μου, σας υποσχέτομαι ότι η παντοδύναμη αγάπη Μου θα χαρίσει σε όλους όσους θα λάβουν Κοινωνία στις Πρώτες Παρασκευές για εννέα συνεχόμενα μήνες την χάρις της τελικής μετανοίας: δεν θα πεθάνουν στη θυμωρία μου, ούτε χωρίς να λαμβάνουν τα μυστήρια; και η Καρδιά Μου θα είναι το ασφαλές καταφύγιό τους στην τελευταία ώρα.