Οι Είκοσι Τέσσερις Ώρες του Πάθους του Κυρίου μας Ιησού Χριστού

Οι 24 ώρες του πικρού Πάθους του Κυρίου μας Ιησού Χριστού από τη Λουίζα Πικάρετα, την Μικρή Θυγατέρα της Θείας Βούλησης

Παραστατική

Αυτά τα κείμενα είναι μετάφραση του ιταλικού βιβλίου, L’Orologio della Passione di Nostro Signore Gesu Cristo, γραμμένο από τη Λουίζα Πικαρέτα (1865-1947), «Η Μικρή Θυγατέρ της Θείας Βούλησης», περί το έτος 1914, υπό την εκκλησιαστική αρχή εκείνης της εποχής, τον τώρα Άγιο Αννίμπαλε Μαρία ντι Φρανσία. Αυτή η παραστατική προέρχεται κυρίως από τη προλογία της τέταρτης έκδοσης, που έγραψε ο ίδιος ο Άγιος Αννίμπαλε Μαρία ντι Φρανσία για το πρωτότυπο ιταλικό κείμενο.

Η Λουίζα ήταν δεκαεπτά χρονών (αναφέρει αυτά τα γεγονότα στο πρώτο από τους τριάντα έξι τόμους που έγραψε υπό την εντολή της αγίας υποταγής). Τη τελευταία μέρα μιας Χριστουγεννιάτικης Νοβενας, η οποία ο ίδιος ο Ιησούς τη προώθησε να κάνει, την έκπληξε με μια εξαιρετικά ζωντανή εμπειρία των θαυμαστών Μυστηρίων της Αγάπης Του. Και Τις είπε ότι θέλει να χαρίσει Νέες και Μεγαλύτερες Χάριτες σε αυτήν, αποκαλύπτοντας Τις άλλα, ακόμη πιο υψωμένα Υπερβολικά του Απειρούφαντος Αγάπη Του, και καλεσμένος την να συνεχίζει να Τι προσφέρει αδιάλειπτη συνοδεία κατά τις είκοσι τέσσερεις ώρες της Οδυνηρής Παθούς και θανάτου Του.

Luisa Piccarreta
Μικρή Θυγατέρ της Θείας Βούλησης

Πολύ αργότερα, μετά από τη Λουίζα που είχε ήδη ζήσει αυτές τις Ώρες του Παθούς εντατικά στο εσωτερικό της για περισσότερα από τριάντα χρόνια, ο τώρα Άγιος Αννίμπαλε ντι Φρανσία, που ήταν ο εκκλησιαστικός αντιπρόσωπος σε θέματα σχετικά με τα γραπτά της Λουίζας και είχε μάθει για αυτή τη συνήθεια της, Της έδωσε την εντολή να γράψει αυτές τις Ώρες . Έτσι ξεκίνησε το βιβλίο, The Hours of the Passion of Our Lord Jesus Christ.

Τότε ο Άγιος Αννίμπαλε ντι Φρανσία δημοσίευσε αυτό για πρώτη φορά. Σε αυτή την έκδοση ακολούθησαν επτά άλλες: πέντε σε ιταλικά και δύο σε γερμανικά—πάντα με τις κατάλληλες εκκλησιαστικές άδειες. Πρόσφατα έχει δημοσιεύσει επίσης στα αγγλικά και ισπανικά.

Όταν η Λουίζα τελείωσε το γράψιμο των Ωρών του Παθους, έγραψε ένα γράμμα που έδωσε στον Άγιο Αννιβάλε μαζί με το βιβλίο, ο οποίος το συμπεριέλαβε στο πρόλογο του βιβλίου όταν το εκδόθηκε. Από αυτό το γράμμα μαθαίνουμε πόσο ευχαριστημένος είναι ο Ιησούς και ποια πολλά όφελη χαρίζονται στην ψυχή, όταν ασκείται αυτές τις Ώρες καθημερινά, ως Άρτο χωρίς το οποίο κανείς δεν μπορεί να ζήσει. Εδώ είναι το γράμμα.

«Τέλος σας στέλνω αυτήν την χειρόγραφη αντίγραφο του The Hours of the Passion of Our Lord Jesus Christ. Να είναι όλα για τη μεγαλύτερη Δόξα Του. Έχω επίσης περιλάβει μερικά φύλλα στα οποία έχω περιγράψει τις Επαφές και τις ωραίες Προμηθειες που κάνει ο Ιησούς σε όλους όσους μελετάνε αυτές τις Ώρες του Παθους.

«Πιστεύω ότι αν κάποιος που μελετάει αυτά είναι αμαρτωλός θα μεταστραφεί; αν είναι άτεκνος θα γίνει τέλειος; αν είναι αγίος θα γίνει πιο αγιότερος; αν είναι πειρασμένος θα βρει νίκη; αν πάσχει θα βρει δύναμη, φάρμακο και παρηγοριά σε αυτές τις Ώρες; αν είναι αδύναμος και φτωχός θα βρει ένα πνευματικό τροφή και έναν καθρέπτη στο οποίο να κοιτάζει συνεχώς εαυτό του, και έτσι να γίνει όμορφος και παρόμοιος με τον Ιησού, το Μοντέλο μας.

Αγιος Αννιβάλε ντι Φραντσία
Μικρός Υιός της Θεϊκής Θελήσεως

«Η Χαρά του Ιησού είναι τόσο μεγάλη όταν κάποιος μελετάει τις Ώρες του Παθους, που θα ήθελε να δεί μια αντίγραφο αυτών των μελέτων να χρησιμοποιείται σε κάθε πόλη και χωριό. Γιατί τότε θα ήταν σαν ο Ιησούς να ακούγεται την Φωνή Του και τις Προσευχές Του που ανέβαζε στον Πατέρα του κατά τη διάρκεια των είκοσι τεσσάρων ωρών του πονητικού Παθους Του. Και αν αυτό γίνεται από λίες ψυχές σε κάθε πόλη και χωριό, Ο ίδιος υποσχέται ότι η Θεϊκή Δικαιοσύνη θα ελαφρύνει εν μέρει, και οι τιμωρίες θα μειώνονται.

«Ευγενής Πατέρα: Καλείτε όλους. Φέρετε αυτήν την μικρή εργασία σε ολοκλήρωση, που ο Αγαπητός Ιησούς μου έχει κάνει να τη γράψω.

“Θέλω επίσης να προσθέσω ότι ο σκοπός αυτών των Ωρών του Παθους δεν είναι τόσο η αναφορά της ιστορίας του Πάθους, αφού υπάρχουν ήδη πολλά βιβλία που ασχολούνται με αυτό το ευσεβές θέμα και δεν θα ήταν απαραίτητο να γράψουμε άλλο ένα. Αντιθέτως, ο σκοπός τους είναι να κάνουν αποκατάσταση: να ενωθούμε μαζί στον Ιησούν σε κάθε μία από τις διαφορετικές στιγμές του Πάθους Του και με την Διβινή Θέλησή Του, να κάνουμε αξιοπρεπή αποκατάσταση για κάθε ένα από τα διάφορα προσβολάδες που δεχόταν, και να τον ανταποδοτήσουμε για όλα όσα οφείλουν σε αυτόν όλες οι δημιουργίες.

“Από αυτό προκύπτουν οι διαφορετικοί τρόποι αποκατάστασης σε αυτές τις Ώρες. Σε κάποιες περιπτώσεις, η ψυχή τον ευλογεί, σε άλλες συμπαθεί με αυτόν, σε άλλους τον αινέσει, παραμυνθεί τον πάσχοντα Ιησούν, τον ανταποδοτεί, του ζητάει, προσεύχεται και του αιτείται, κ.λπ.”

“Όπως, επομένως, σας εμπιστεύομαι την εργασία να γνωστοποιήσετε τον σκοπό αυτών των Ωρών σε όσους θα τα διαβάσουν.”

Αρα, σε κάθε πόλη, χωριό και χώρα, ας δημιουργούμε τόσο πολλά κενάκια, όπου αυτές οι είκοσι τέσσερις Ώρες του Πάθους του Κυρίου μας θα μελετούνταν και ζήτηναν. Ως τόσες ζωντάνες ρολόγια, ας σημαίνουν πιστά τις ώρες κάθε μέρας, για να συντροφεύουμε τον Ιησούν με την αγάπη μας, τη αποκατάσταση μας και την ευγνωμοσύνη μας, αφού δεν αγαπιέται όσο αξίζει. Πράγματι, τα ίδια παιδιά Του τον προσβάλουν και τον σταυρώνουν ξανά στις καρδιές τους, κλείνοντας τις πόρτες της Χάριτος, του Διβινού Θελήματος.”

Έγινε ότι μια φορά ο Άγιος Αννίμπαλε ντι Φραντσία πήγε στο σπίτι της Λουίζας και ανέφερε τι είχε συμβεί σε μία από τις επισκέψεις του στον Πάπα (όπως φίλος προσωπικός του Αγίου Παπά Πίο Ι΄, τον έλαβε συχνά). Μέχρι εκείνος ήθελε να τον γνωστοποιήσει στο βιβλίο Οι Ώρες του Πάθους του Κυρίου μας Ιησού Χριστου, το οποίο είχε διαδώσει. Έτσι, ο Άγιος Αννίμπαλε διάβασε μερικές σελίδες από αυτό στον Πάπα, ειδικά από την Ώρα της Σταύρωσης. Σε κάποιο σημείο, ο Πάπας τον έκοψε λέγοντάς του:

«Πατέρα, αυτό το βιβλίο πρέπει να διαβάζεται γονυπετώντας: Είναι ο Ιησούς Χριστός που μιλάει!»

Επαγγελίες του Ιησού για όποιον προσευχείται
Οι Ώρες της Παθής

από τα Γράμματα της Λουίζας Πικαρέτα

Τόμος 11 - 10 Απριλίου 1913

«Πες μου, Αγαπητέ μου, τι θα δώσεις ως ανταμοιβή σε όσους θα κάνουν τις Ώρες της Παθής όπως με ταύτισες;»

Και Εκείνος: «Θυγάτερ μου, δεν θα βλέπω αυτές τις Ώρες σαν πράγματα σου, αλλά σαν πράγματα που έκανα εγώ. Θα σου δώσει τα ίδια Μέρη, σαν να ήταν εγώ σε ενέργεια πάσχοντας την Παθή μου. Με αυτόν τον τρόπο θα σου επιτρέψω να κερδίζεις τις ίδιες Ενεργείες, σύμφωνα με τη διάθεση των ψυχών. Αυτό ενώ είστε στη γη - και δεν μπορούσα να σας δώσω κάτι μεγαλύτερο από εμένα. Τότε, στον Ουρανό, θα βάλω αυτές τις ψυχές μπροστά μου, αστραπώντας τους με Αστράπες Αγάπης και Ικανοποίησης τόσο συχνά όσο έκαναν τις Ώρες της Παθής μου - ενώ κι εγώ θα αστραπήσω προς αυτούς. Ποια Γλυκιά Χάριση αυτό θα είναι για όλους τους Ευλογημένους!»

Τόμος 11 - 6 Σεπτεμβρίου 1913

Σκεπτόμουν για τις Ωρες του Παθους που έχουν τώρα γραφτεί και πως είναι χωρίς καμία συγχωρητική. Όπως, εκείνοι που τα κάνουν δεν κερδίζουν τίποτα, ενώ υπάρχουν πολλά προσευχές πλούσια σε πολλές συγχωρήσεις. Ενώ σκέπτομαι αυτό, ο πάντα Θαυμαστός μου Ιησούς, όλος Χάρης, μου είπε: "Κόρε μου, κάποιος κερδίζει κάτι μέσω των προσευχών με συγχωρήσεις. Αλλά οι Ωρες του Παθους Μου, που είναι τα δικά μου Προσέξεις, η Απενάντηση και όλη η Αγάπη μου, προέρχονται πραγματικά από το βάθος της Καρδιάς μου. Ξεχάσες ίσως πόσοι φορές ενώσαμαι μαζί σου για να τα κάνω μαζί, κι εγώ μετατρέψαμε τις μαστίγωσεις σε Χάρη πάνω στο ολόκληρο κόσμο; Όπως η Ικανοποίησή μου είναι τέτοια που αντί της συγχωρήσεως δίνω στην ψυχή μια χούφτα Αγάπης, που περιέχει Άπειρα Αγάπη Αξίας Ανεκτάτη. Πλέον, όταν κάτι γίνεται για καθαρή αγάπη, η Αγάπη μου βρίνει την Εκροή της - και δεν είναι αμελητέο ότι το πλάσμα μπορεί να δώσει ανάπαυση και έκφραση στην Αγάπε του Δημιουργού του."

Τόμος 11 - Οκτώβριος 1914

Γράφοντας τις Ωρες του Παθους και σκέφτομουν: "Ποσές θυσίες για να γράψω αυτές τις ευλογημένες Ωρες του Παθούς, ιδιαίτερα για να βάλω στο χαρτί ορισμένα εσωτερικά πράγματα που είχαν περάσει μόνο μεταξύ μου και Ιησού! Ποιο θα είναι το αντίδοτο Του προς μένα;"

Ακούοντας την Τρυφερή και Γλυκή Φωνή του, ο Ιησούς μου είπε: "Κόρε μου, ως ανταμοιβή για το γράψιμό σου των Ωρών του Παθους Μου, για κάθε λέξη που έγραψες, θα σε φιλώ - μια ψυχή."

Και εγώ: “Αγάπη μου, αυτό είναι για μένα; και τι θα δώσεις εκείνους που τα κάνουν;"

Και ο Ιησους: "Αν τα κάνουν μαζί Μου και με την ελεύθερή μου Θέληση, θα τους δώσω μια ψυχή για κάθε λέξη που θα αναφέρονται, επειδή η μεγαλύτερη ή μικρότερη αποτελεσματικότητα αυτών των Ωρών της Παθής Μου είναι στην μεγαλύτερη ή μικρότερη ένωσή τους μαζί Μου. Κάνοντας τα με την Θέληση μου, το πλάσμα κρύβεται μέσα στη Βούλησή μου; και αφού η Βούλησή μου είναι αυτή που ενεργεί, μπορώ να παράγω όλα τα Αγαθά που θέλω, ακόμα και από μία μόνο λέξη. Αυτό για κάθε φορά που θα τα κάνουν."

Μια άλλη φορά θρηνούσα με τον Ιησούν επειδή, μετά από τόσο πολλά θυσίες να γράψω αυτές τις Ωρες της Παθής, λίγες ήταν οι ψυχές που τα έκαναν. Και αυτός: "Κόρε μου, μη θρηνείς. Ακόμα και αν υπήρχε μόνο μία, έπρεπε να είσαι ευτυχισμένη. Δεν θα υπέφερα όλη την Παθή Μου ακόμα κι αν σώθηκε μόνο μια ψυχή; Το ίδιο για σε. Πρέπει ποτέ να παραλείπεις το καλό απλώς επειδή λίγοι ωφελούνται από αυτό; Όλο το κακό είναι για εκείνους που δεν εκμεταλλεύονται την ευκαιρία. Καθώς η Παθή μου έκανε τη σάρκα Μου να αποκτήσει τον Άξιο Τίμηση ως αν όλοι σώζονταν, αν και όχι όλες οι ψυχές σώθηκαν (επειδή η Θέλησή μου ήταν να σώσω όλους, και έλαβα Άξιό Τιμήσης σύμφωνα με αυτό που ήθελα, όχι σύμφωνα με το κέρδος που θα είχαν αποκτήσει τα πλάσματα), έτσι είναι και για σε: Θα βραβευθείς ανάλογα με αν η θέλησή σου συμφώνησε με την μου, θέλοντας να ωφελήσεις όλους. Όλο το κακό μένει στους οποίους, παρότι μπορούν, δεν τα κάνουν."

"Αυτές οι Ώρες είναι οι Πιο Τιμητές από όλες, επειδή δεν είναι τίποτα άλλο παρά η επανάληψη του τι έκανα κατά τη διάρκεια της θνητής μου Ζωής, και το τι συνεχίζω να κάνω στο Μοστ Άγιον Σάκραμαντ. Όταν ακούω αυτές τις Ώρες της Παθής μου, ακούω την Φωνή μου, τις Προσευχές μου. Σε αυτήν τη ψυχή βλέπω τη Θέλησή μου - δηλαδή θέλοντας Καλό για όλους και θέλοντας να Επανορθοποιήσει όλα - και νιώθω κινούμενος να μείνω μέσα της, ώστε να κάνω ό,τι κάνει εντός της. Ω, πόσο θα ήθελα ακόμα κι αν μια μόνο ψυχή από κάθε πόλη έκανε αυτές τις Ώρες της Παθής μου! Θα ακούγεται η Φωνή μου σε κάθε πόλη, και η Δικαιοσύνη μου, πολύ θυμωμένη κατά αυτά τα χρόνια, θα μείνει μερικά στιγμιότυπα ικανοποιημένη."

Τόμος 11 - 13 Οκτωβρίου 1916

Εγώ κάνε το Ωράριο του Παθους, και ο Ευλογημένος Ιησούς μου είπε: "Κόρη μου, κατά τη διάρκεια της θνητής ζωής Μου, χιλιάδες και χιλιάδες Άγγελοι ήταν η συνοδεία της Ανθρωπότητάς Μου, συλλέγοντας όλα όσα έκανα – τα Βήματα μου, τα Έργα μου, τις Λέξεις μου, ακόμη και τους Στεναγμούς μου, τους Πόνους μου, τα Σταγόνια του Αίματος μου – συνολικά, όλα. Ήταν οι Άγγελοι που είχαν την επιμέλεια της Φύλαξης Μου και να με τιμήσουν; υπακούοντας σε κάθε Θέλησή μου, ανέβαιναν και κατέβαζαν από τον Ουρανό για να φέρουν στον Πατέρα όσα έκανα. Τώρα αυτοί οι Άγγελοι έχουν ειδικό καθήκοντες, και καθώς η ψυχή θυμάται τη Ζωή μου, το Πάθος μου, το Αίμα μου, τις Πληγές μου, τις Προσευχές μου, έρχονται γύρω από αυτήν την ψυχή και συλλέγουν τα λόγια της, τις προσευχές της, τις πράξεις ελεημοσύνης για Εμένα, τα δάκρυά της και τις προσφορές της; τα ενώνουν με τα Μία και τα φέρνουν μπροστά στη Δόξα μου για να ανανεώσουν τη Δόξαν της Ζωής μου. Η χαρά των Αγγέλων είναι τόσο μεγάλη που, σε ευγένεια, ακούγεται τι λέει η ψυχή και προσεύχονται μαζί με αυτήν. Ως εκ τούτου, με ποια προσοχή και σεβασμό πρέπει να κάνει αυτές τις Ώρες η ψυχή, σκέφτοντάς την ότι οι Άγγελοι κρεμούνται στα χείλη της για να επαναλαμβάνουν όσα λέει."

Τόμος 12 - 16 Μαΐου 1917

Είχα βρει εαυτό μου έξω από εαυτόν. Ήμουν στο μέσο πολλών ψυχών – φαινόταν να ήταν καθαρίζοντες ψυχή και Άγιοι – που μιλούσαν μαζί μου και αναφέρθηκαν σε κάποιον γνωστό σ'εμένα, ο οποίος πέθανε όχι πολύ πριν. Και μου είπαν: “Τον χαράει ότι δεν υπάρχει ψυχή που εισέρχεται στον Καθαρτήριο χωρίς να φέρνει το σήμα του Ωραρίου του Παθους. Περιβαλλομένη από τη συνοδεία αυτών των Ώρων και βοηθηθείσα από αυτά, οι ψυχές παίρνουν μια ασφαλή θέση. Και δεν υπάρχει ψυχή που πετάει στον Ουρανό χωρίς να συνοδεύεται από αυτά τα Ωράρια του Παθους. Αυτά τα Ώρα κάνουν ένα συνεχές δρόσο να χύνεται από τον Ουρανό στη Γη, στο Καθαρτήριο και ακόμη στον Ουρανό.”

Ακούγοντας αυτό, είπα σε εαυτό μου: «Ίσως ο Αγαπητός μου Ιησούς, για να κρατήσει το Λόγο που έδωσε - ότι για κάθε λέξη των Ωρών του Παθους θα δώσει μια ψυχή - επιτρέπει ώστε δεν υπάρχει σωζόμενη ψυχή που δεν ωφεληθεί από αυτές τις Ώρες.»

Μετά, επέστρεψα σε εαυτό μου και βρήκα τον Γλυκύ μου Ιησού. Τον ρωτήσα αν αυτό είναι αληθινό. Και Εκείνος: Αυτές οι Ώρες είναι η Ταξιάρχηση του Σύμπαντος; ταξινομούν τον Ουρανό και τη Γη σε Αρμονία, και με κρατούν από το να στείλω τον κόσμο στην καταστροφή. Αισθάνομαι το Αίμα μου, τις Τράγους μου, την Αγάπη μου και όλα που έκανα, να βγαίνουν σε κυκλοφορία; και ρέουν πάνω απ' όλα για να σώσει όλες. Όπως οι ψυχές κάνουν αυτές Ώρες του Παθούς, αισθάνομαι το Αίμα μου, τις Τράγους μου, την αγωνία μου για τη σωτηρία των ψυχών να κινητοποιούνται, και αισθάνομαι τη Ζωή μου να επαναλαμβάνεται. Πώς θα μπορούσαν τα πλάσματα να λάβουν κάποιο Καλό αν όχι μέσω αυτών των Ωρών; Γιατί σκεφτείς; Αυτό δεν είναι δικό σου, αλλά εμός. Ήσουν το στρεσμένο και αδύναμο όργανο.»

Τόμος 22 - Ιούνιος 17, 1927

Μετά από αυτό, βρέθηκα έξω απ' εαυτό μου και ενώ ψάχνα τον Γλυκύ μου Ιησού συνάντησα τον Πατέρα Ντι Φρανσία. Ήταν όλος χαρούμενος, και μου είπε: «Γνωρίζεις πόσοι Ωραιοί Εκπλήξεις βρήκα; Δεν σκέφτόμουν ότι θα ήταν έτσι όταν ήμουν στη Γη, αν και πίστευα ότι έκανα καλό δημοσιεύοντας τις Ώρες του Παθούς. Αλλά οι Εκπλήξεις που βρήκα είναι Θαυμαστά, Χαρμόσυνες, μιας Ραρίτητας που δεν έχει δει ποτέ κανείς: όλα τα Λόγια για το Πάθος του Κυρίου μας μετατράπηκαν σε Φως, ένα πιο Ωραίο από το άλλο—όλα πλεγμένα μαζί; και αυτά τα Φώτα μεγαλώνουν όσο περισσότερα πλάσματα κάνουν τις Ώρες του Παθούς, έτσι περισσότερα Φώτα προστίθενται στα πρώτα.»

"Αλλά τι με έκπληξε περισσότερο ήταν τα λίγα λόγια που δημοσιεύτηκα για την Θεία Θέληση: κάθε λόγο μετατράπηκε σε Ήλιο, και αυτοί οι Ήλιοι, επενδύοντας όλα τα Φώτα με τους Ακτίνες τους, σχηματίζουν τέτοιο θαυμαστό Κάλλος που κάποιος μένει έκστατος, μαγευμένος. Δεν μπορείς να φαντάσαι πόσο εκπλήχθηκα όταν είδα εαυτό μου στο κέντρο αυτών των Φωτών και Ήλιων—πόσο ικανοποιημένη ήμουν; και ευχαριστήσαμε τον Υψηλότερο Αγαθό, Ιησού, που με έδωσε την ευκαιρία και τη χάρη να το πράξω. Κι εσύ, ευχαριστήσου του από μένα."

Μέθοδοι Κατανοήσεως και Προσκυνήματος της Ωραίας Παράστασης

Ο Άγιος Πατέρας Αννίμπαλε Ντι Φρανσία προτείνει ορισμένες δοκιμασμένες μέθοδους για την παρακολούθηση των Ώρων του Πάθους.

Η πρώτη μέθοδος είναι να κατανοήσεις μία ώρα από τη ωριαία παράσταση κάθε ημέρα, διαβάζοντας μόνος σου, με την οικογένειά σου ή με άλλους. Με αυτόν τον τρόπο μπορείς να ολοκληρώσεις όλες τις 24 ώρες μέσα σε 24 μέρες.

Μια δεύτερη μέθοδος θα ήταν να σχηματιστείτε ομάδες από αρκετά άτομα, για παράδειγμα 4, 8, 12 ή ίσως και 24 άτομα ή περισσότερα, με κάθε άτομο να κάνει σοβαρή υπόσχηση να ολοκληρώσει μία ώρα από τη ωριαία παράσταση για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.

Η τρίτη μέθοδος αποτελείται στην κατανομή τουλάχιστον μιας ώρας των Ώρων του Πάθους κάθε ημέρα, στη στιγμή της ημέρας που ταιριάζει με αυτήν την ώρα, για να επιτευχθεί μια εσωτερική γνώση των Ώρών του Πάθους και έτσι να τα ενσωματώσεις τόσο πολύ ώστε να μπορείς να ακολουθήσεις το περιεχόμενο τους πνευματικά όλη τη μέρα.

Να μάθετε από το Πάθος του Ιησού σημαίνει να το διαβάζετε με προσοχή, να μελετηθείτε πάνω του, να τον κατανοήσεις, να σχηματιστεί η ζωή σου γύρω από αυτό. Δεν είναι αρκετά απλώς να θυμάστε και να συμπονείτε τα πάθηματά του Ιησού ως κάτι που συνέβη πριν πολλούς αιώνες σε μια μακρινή τοποθεσία; Πάνω από όλα, πρόκειται για την είσοδο στην Θεία Θέληση, όπου όλα είναι παρόντα και προχωρούν, ώστε να συμμετάσχετε έτσι στα εσωτερικά πράγματα και τα πάθηματά του Κυρίου μας, που συμβαίνουν τώρα και ακριβώς αυτή τη στιγμή, για να επαναλάβητε την ζωή Του μέσα σε εμάς, να μεγαλώνουμε στην ομοιότητά Του και να χύνουμε πάνω σε κάθε ψυχή την άπειρη αξία, τα μέτρα και τις επιπτώσεις του Πάθους Του.

Ο Ιησούς ο ίδιος εξηγεί αυτήν την σημαντική διαφορά: "Αυτός που επαναλαμβάνει τα γεγονότα της Παθής Μου στην ψυχή του είναι ουσιωδώς διαφορετικός από κάποιον που μόνο σκέφτεται τις παθήσεις μου και τους συμπονεί. Ο πρώτος σχηματίζει ένα πράγμα της Ζωής Μου που λαμβάνει τη θέση μου για να επαναληφθούν οι Παθές μου, και νιώθω σαν αν τα αποτελέσματα και η αξία μιας θεϊκής ζωής με επιστρέφονται; εάν κάποιος μόνο σκέφτεται τις παθήσεις μου και συμπονεί με, τότε νιώθω μόνο την παρουσία της ψυχής εκείνου. Αλλά γνωρίζετε σε ποιον μπορώ να επαναληφθούν οι Παθές μου σαν αν συμβαίνουν τώρα; Σε κάποιον που έχει τη Θέλη Μου ως κέντρο της ζωής του." (24 Οκτωβρίου 1925, τόμος 18)

Από αυτό μπορούμε να δούμε ότι το φύλαγμα των Ωρών της Παθής δεν είναι απλά ανάγνωση, ούτε προσκυνήμα, αλλά σχηματισμός ζωής: η εσωτερική ζωή του Ιησού. Με αυτόν τον τρόπο, μέρα με τη μέρα, θα εμπειροποιουμε όλο και περισσότερο ότι ο Ιησούς πραγματικά ζει μέσα μας, όχι μόνο η ζωή μας, αλλά και η θεϊκή ζωή Του.

Πηγή της Μεταφράσεως

«Οι Ώρες της Παθής» δημοσιεύθηκαν από τον Άγιο Πάτερ Αννιμπάλε Μαρία ντι Φραντσία με την έγκριση του τότε Αρχιεπισκόπου Τράνι. Μέχρι το θάνατό του το 1927, ο Πάτερ Αννιμπάλε δημοσίευσε αρκετές εκδόσεις, κάθε μία με πρόλογο και χρήσιμες οδηγίες.

Τα κείμενα εδώ βασίζονται στην γερμανική έκδοση της «Stundenuhr», η οποία μεταφράστηκε από τον Πάτερ Μπέδα Λουντβιχ OSB (1871-1941) και δημοσιεύθηκε το 1936. Είναι τωρινά διαθέσιμο ως Τόμος II στην σειρά "Das Reich des göttlichen Willens" από τους εκδότες Salvator Mundi.