Jezus zei: “Mijn volk, deze ontmoeting met twee van Mijne discipelen op de weg naar Emmaüs was een mooie gelegenheid om alle verwijzingen in het Oude Testament uit te leggen over hoe Ik zou lijden en wonderen verrichten. Elke keer dat Ik een genezingswerk deed of iemand van de doden opriep, waren de mensen verbazingwekkend, maar ze wilden niet geloven dat Ik Gods Zoon was. Ze wisten niet waar Mijn kracht vandaan kwam, maar ze wisten dat Ik onder hen geboren was. Ook maakten ze geen verband met het feit dat Ik de rol van de Messias vervulde omdat Ik niet paste in hun beeld van een heerser die hen zou bevrijden van de Romeinen. Ik herinnerde Mijne discipelen wel aan de profetieën der profeeten, maar zij konden niet geloven of begrijpen wat opstaan uit de doden betekende. Verschillende keren vermeldde ik dat Ik door God was gezonden en dat Ik de werken verrichtte die de profeten hadden voorspeld. Maar de Joden wilden Mij niet aanvaarden als een God-mens, en zij doodden Mij omdat ze dachten dat Ik godslastering pleegde in mijn claim om Gods Zoon te zijn. Naar ik was opgestanden uit de doden en had Mijn vleeslichaam getoond aan Mijne discipelen, geloofden zij echt dat Ik de Messias was. Het was na Pinksteren en toen ze de Heilige Geest ontvingen, hadden Mijne discipelen de moed om uit te gaan en mijn Evangelie te verkondigen en de kranken te genezen. Gelooft in het goede nieuws van Mijn Opstanding, en zijt dankbaar dat Ik losgeld betaalde voor iedereens zonden.”