செப்டம்பர் 27, 1994 வியாழன்

அம்மை வெள்ளையில் வந்தார். அவள் தன்னுடைய கைகளைத் திறந்துகொண்டு கூறினாள்: "இன்று, என்னின் குழந்தெய், புனிதத்திற்கான இடைவெளிகள் நீக்கப்படுகின்றன. இதில் வலி இல்லாமல் நிகழ்வதில்லை ஆனால் அருளால் நடைபெறுகிறது. நான் ஒவ்வொரு ஆன்மாவையும் தாங்குகிறேன். என்னுடைய மனத்தில் மிகச் சிறியவராகவும், அனைவரிலும் குறைவானவர் ஆகவேண்டும் என்ற விருப்பத்தை கண்டுபிடிக்கும். ஏதோர் அங்கீகாரம் தேடுவது இராச்சியத்தின் முதல் இடத்திற்கு வருவதில்லை. உலகைத் தேடி வருபவர்கள் ஆன்மிகமாகத் துறந்து விடப்படுகிறார்கள். இப்பொழுது, என் அருகிலுள்ளவர்களையும், என்னுடைய மனத்தில் மிகவும் ஆழமானவர்களை கடவுள் வடிவமைக்கும் வழியில் மகிழ்ச்சி கண்டுபிடிக்க வேண்டும். பெரும்பாலும் நீக்கப்படும் விஷயம் ஆன்மாவுக்கும் கடவுளுக்கும் இடையில் நிற்கின்றது மட்டுமே ஆகிறது. இப்படி குழப்பமாகவும், இருளாகவும் இருக்கும் நேரங்களில், ஆன்மா தன்னை என் புனித காதலின் சுடரில் மூழ்க வைக்க வேண்டும். நான் இப்பொழுது உங்களுக்கு என்னுடைய அம்மையின் அருள் வழங்குகிறேன்."