Instructies voor Dit Jaar 2025
Over Ziekten, Pandemieën en Onbekende Virussen

Berichten aan Marcos Tadeu Teixeira in Jacareí SP, Brazilië

zaterdag 5 oktober 2013

Dag Van Sint Benedictus - Bericht Overgebracht Aan De Zieende Marcos Tadeu - Bij De Verschijningen In Jacareí - SP - Brazilië - Op 08.04.2007

SINT BENEDICTUS BID VOOR ONS!

JACAREÍ, APRIL 8, 2007

PASEN ZONDAG CENAKEL

BERICHTEN VAN ONZE LIEVE VROUW - SINT BENEDICTUS EN SINT RITA

OVERGEBRACHT AAN ZIEENDE MARCOS TADEU TEIXEIRA

BERICHT VAN ONZE LIEVE VROUW

"-Marcos, gezegend en liefste zoon ik zegent u nogmaals vandaag met alle plechtige zegeningen van MIJN Onbevlekt HART, dat op deze dag zo getroost en verheugd is om voor Mij Mijn GODDELIJK verrijzen ZOON te zien schitteren helderder dan de zon!"

Ik zegent al mijn Zonen die vandaag gekomen zijn, ik zegent jullie allen op dit ogenblik. Liefste kinderen, ga door met alle gebeden die ik u opdracht te doen, want zij drogen Mijn Tranen sterk en verwijderen de Doorns van pijn uit MIJN HART. Ga door om te bidden kleine kinderen, omdat ik dit jaar grote plannen voor jullie heb, ik wil jullie maken tot grote heiligen, maar ik heb jullie medewerking nodig, jullie gebed, jullie gehoorzaamheid en dociliteit aan Mijn stem. Voor dit wens ik dat jullie bidden, dat jullie een novene houden door dagelijks op de rozenkrans te bidden het volgende gebed:

"Goddelijk Hart van JEZUS, voorzien dat ik kan worden een grote heilige, tot Uw eer en die van Uw Heilige Moeder Allerheiligst."

Als jullie zo bidden mijn kleine kinderen, beloof ik jullie dat Mijn Zoon JEZUS jullie veel genaden en hulp zal geven zodat jullie in heiligheid kunnen vooruitgaan en groeien. Ik wil grote heiligheid van jullie, ik verwacht grootse dingen van jullie! Jullie worden zeer geliefd door de Heer en jullie kunt niet stil staan in zonde. De dingen van deze wereld zijn niet voor jullie, de dingen van DE HEMEL zijn voor jullie. DE HEMEL heeft jullie al gekozen mijn kleine kinderen, alles wat nu nog nodig is dat jullie DE HEMEL en wat Hij wenscht en gepland heeft voor jullie kiezen.

Ga door met het bidden van de HEILIGE ROZENKRANS iedere dag, ga verder met alle gebeden die ik jullie gegeven en bevolen heb te doen. Mijn Onbevlekt HART werd zeer getroost door jullie in die dagen en ook het HART VAN MIJN ZOON JEZUS.

Vandaag giet ik over jullie de rijkelijke zegeningen uit mijn Onbevlekt En Verheven Hart, vruchten van Mijn smart en Tranen."

BERICHT VAN SINT-BENEDICTUS

"Marcos mijn allerliefste, ik Benedict ben erg blij om je weer te zien vandaag. Het is bijna twee maanden geleden dat ik en Rita kwamen met Onze Koningin en grote Vrouwe, om jou te zegenen op je verjaardag en vandaag vreugde ik me erover om ook alle deze aanwezigen te kunnen zegenen.

Bid de Heilige Rozenkrans, de Rozenkrans bracht Me naar de Hemel, het waren niet zo veel van Mijn wonderen die Me naar de Hemel brachten, maar de Heilige Rozenkrans. Omdat ik de Heilige Rozenkrans liefhad, bad ik ervoor in de grotten waar ik woonde en daarna ook in het klooster; ik hield ervan om vele uren door te brengen met bidden van de Rozenkrans zonder iets anders te willen of begeren. De Heilige Rozenkrans was voor Mij als een honingraat vol heerlijke en zoete honing, die mijn ziel verrukte en mijn ziel simpelweg doet branden en vlammen van liefde voor God en de Allerheiligste Maagd. Hoeveel keren bezocht Zij Mij tijdens het bidden van de Rozenkrans om Haar waardering en voorkeur te tonen voor dit heiligste en machtigste gebed.Hemel, Hemel werd voor Mij dichtbij en toegankelijk dankzij de Heilige Rozenkrans. Hoeveel genaden heeft de Heilige Rozenkrans aan Mij gegeven, hoeveel zegeningen en spirituele lichten heeft de Heilige Rozenkrans op Mij uitgestort. Ik ben erg dankbaar voor de Heilige Rozenkrans, ik ben erg dankbaar voor mijn Koningin en Dame die het ons gaf, die het alle mensheid schonk.

Ik wens dat jullie met liefde voor de Heilige Rozenkrans branden, ik wens dat jullie ervan bidden op een vroom en ijverig manier, zo vaak als jullie kunnen op hun knieën en copieuze tranen van dankbaarheid vergend aan de Dame die het alle mensheid schonk.

De Heilige Rozenkrans is de grootste lekkernij, de grootste prijs en cadeau dat de Zalige Maagd de wereld heeft gegeven na dat het Woord vlees werd. Oh, Ja! In elk koraaltje van de rozenkrans droog je een Tear of the Mother of God af en ontvangt tegelijkertijd van Haar een nieuwe genade. Elke keer dat jullie die meest gezegende en wonderbare, heilige woorden 'Wees gegronde Maria vol genade' uitspreken zal er een straal genade vanuit de Zalige Maagd stroomen en op jullie zielen neerdalen.

Bid de Heilige Rozenkrans, bid ook alle gebeden die Zij je gegeven heeft, want deze gebeden vernietigen Satan en de demonen en laten veel zielen ontsnappen aan hun greep om te worden bekeerd en gered.

Ik, Benedict geef jullie vrede, ik laat jullie vrede na en beloof jullie mijn constante bescherming, voor jullie die Hier komen op deze heilige plaats altijd en die altijd hier zijn aan de voeten van de Dame om haar te troosten, jullie bent mijn broeders, jullie bent mijn beschermelingen, jullie bent mijn eigendom en ik zal jullie als zodanig bewaken en verdedigen. Vrede."

BERICHT VAN SINT RITA DE CASSIA

"-Marcos... Gezegende Marcos IK RITA DE CASSIA, dienaar van de HEER en van MARIA SANTÍSSIMA, RITA der Smarten en der Smarten van de HEER en van de VROUWE, IK geef je Mijn zegen vandaag en aan allen die hier ook zijn eveneens Mijn zegen... Houd van het Lijden van JESUS, vereer het meer, beschouw het meer. Doet vooral op vrijdagen bijzondere eerbiediging aan het Lijden van JESUS en aanbidding van het HEILIGE KRUIS. Probeer elke vrijdag de WASSINGEN van ONZE HEER JEZUS CHRISTUS te mediteren, probeer elk vrijdag ook over de kwellingen van de VROUWE DER Smarten na te denken. Het Lijden van CHRISTUS is het grootste boek der heiligheid dat bestaat, er zijn lessen in voor alle mensen en voor alle situaties in het leven.

In het Lijden van JESUS I vond Ik al Mijn vreugde en al Mijn vrede.... In het Lijden van JESUS I vond Ik al Mijn kracht en al Mijn Liefde.... In het Lijden van JESUS en van MARIA I vond Ik al Mijn troost en al Mijn vreugde....

Jullie zullen het ook vinden, als jullie zich iedere vrijdag toewijden aan het mediteren over de lijden van ONZE HEER en de MOEDER der Smarten, zelfs maar voor ten minste tien kleine minuutjes.

Probeer... probeer op zaterdagen om de zaterdagmiddag toe te wijden aan de VROUWE der Smarten zoals ZIJ zelf van jullie vroeg gisteren. Gehoorzaam deze Berichten van de MOEDER VAN GOD en jullie zullen de zegening van GOD hebben, in jullie zielen en in jullie leven...

Waarlijk, ik zeg jouw, wat dan ook je op zaterdagmiddag tijdens gebed en verzoening aan de VROUW VAN Smarten vraagt zal worden verleend, mits het niet tegen GOD's wil in gaat en jullie zielen er niet van afleiden. Wat dan ook op zaterdagmiddag wordt gevraagd tijdens het zaterdagmiddaggebed de VROUW VAN Smarten zal je verlenen en ONZE HEER JEZUS CHRISTUS zal je geven, want HIJ verlangt meer dan ooit om ZIJN HEILIGE MOEDER getroost-liefgeheven te zien door al Zijn Kinderen.

Deze plaats is Heilig, HEMEL raakt hier de aarde aan, Heiligen en Engelen bevolken en bewonen deze plek dag en nacht. Kom hierheen en sluit je bij ons aan in gebed zodat wij in één koor GOD, Zijn Naam zullen aanbidden en de naam van Zijn HEILIGE MOEDER zal zegenen, en Zij met speciale affectie, liefde en devotie liefhebben en vereeren.

Waarlijk, ik zeg jouw, wie deze plaats verdedigt door de zielen van anderen te redden, zal zijn eigen ziel voorbestemmen tot redding. IK RITA, zal je verdedigen, Ik zal je altijd helpen, bid meer tot mij, herinner me vooral op de 22ste van elke maand en herinner BENEDITO vooral op de 4de van elk, met speciale gebeden. Op deze dagen spreek meer met ons, bid tot ons, kom aan de voet van Onze beelden zodat wij je daar kunnen vullen met Genaden... Geen Gnade zal er worden geweigerd, je zult vrij en volledig toegang hebben tot alledrie, je zult zo veel Genaden oogsten als je kunt dragen, zo veel Genaden als je kunt oogsten....

Waarlijk zeg ik jouw, imiteer Mij in de aanvaarding van lijden en in het conformeren met lijden, met de beproevingen en angst van dit leven. Dit leven gaat snel voorbij en pijn en lijden zal niet eeuwig duren als je weet hoe ze te gebruiken ten goede en tot voordeel door hen te accepteren als ware stappen op de heilige ladder die jouw leiden naar HEMEL.

Wij zegenen jullie allen nu en wensen jullie Vrede..."

Sint Benedictus de Moreer

Geboorte: 31 maart 1524 in Sicilië, Italië

Overlijden: 4 april 1589 in Palermo, Italië

Liturgisch feest : 5 oktober

Patronusheilige: van kokken

Sint Benedict OFM (Sicilië, 31 maart 1524 - Palermo, 4 april 1589) (Sint Benedict de Zwarte of Sint Benedict de Afrikaan of Sint Benedictus de More).

Sommige versies vertellen dat hij in Sicilië, zuidelijk Italië, geboren is in 1524 uit een arme familie en afstamde van slaven uit Ethiopië.

Andere versies zeggen dat hij een slaaf was die gevangen werd genomen in Noord-Afrika, wat zeer gebruikelijk was in zuidelijk Italië op dat moment.

In dit geval zou hij van Moorse oorsprong zijn, niet Ethiopisch.

Op elk geval vertellen alle dat hij de bijnaam "Moorse" had vanwege de kleur van zijn huid.

Hij was een schaapherder en boer.

Op 18-jarige leeftijd had hij al besloten zich te wijden aan de dienst van God, en op 21 jaar riep een monnik van de kluizenaarsbroeders van Sint Franciscus van Assisi hem om bij hen te leven en hij accepteerde.

Hij legde geloften af van armoede, gehoorzaamheid en kuishouding en liep consistenteel de straten blootsvoets en sliep op de grond zonder dekens.

KLOOSTER WAARIN SINT BENEDICTUS WOONDE

Hij werd erg gewild door de mensen, die zijn advies wilden horen en hem om gebeden vroegen.

Zijn gelofte van gehoorzaamheid nakomend, werd hij na 17 jaar bij de kluizenaars toegewezen als kok in het klooster.

Zijn vroomheid, wijsheid en heiligheid leidden zijn broeders in gemeenschap ertoe hem tot Overste van de Abdij te kiezen, hoewel hij analfabeet was en een leek, want hij was niet priester gewijd.

Zijn broeders beschouwden hem als verlicht door de Heilige Geest, want hij maakte veel profetieën.

Aan het einde van zijn aangestelde tijd als Overste nam hij met grote nederigheid maar met vreugde weer zijn activiteiten in de keuken van het klooster op.

Altijd bezorgd om die armer dan zichzelf, die niet eens hun dagelijks voedsel hadden, nam hij soms voorraden uit het klooster, stopte ze binnen zijn kleren en bracht ze naar de hongerigen die de straten van de steden vulden.

De traditie vertelt dat tijdens een van deze tochten de nieuwe Overste van het Klooster hem verrastte en vroeg,

"Wat verbijst je daar onder je mantel, Broeder Benedict?"

En de heilige antwoordde nederig, "Rosen, mijnheer!" en, zijn robe openend, verschenen er inderdaad prachtige rozen, en niet het voedsel waarvan de Overste vermoedde.

Sint-Benedict stierf op 65-jarige leeftijd op 4 april 1589 in Palermo, Italië.

Op de deur van zijn cel in het Klooster van Santa Maria de Jesus in Palermo hangt een plaquette met een inscriptie in het Italiaans die aangeeft dat dit de Cel van Sint-Benedict was en eronder de data 1524-1589, om aan te geven wanneer hij geboren is en stierf.

Sommige auteurs noemen 1526 als zijn geboortejaar, maar de broeders van het Klooster van Sint-Maria-Jezus beschouwen 1524 als het juiste datum.

Elke jaar na Pasen is er een mis en feest ter ere van hem in de Portugese plaats Coval, gemeente Santa Comba Dão.

EEN ANDERE VERTELLING

Het is het jaar 1589. In een arme cel in het Franciscaner klooster van Santa Maria de Jesus, drie kilometer buiten Palermo, Zuid-Italië, waakt de infirmarius over de lekenbroeder, een analfabeet die enkele bewegingen maakt op zijn ziekbed waar hij al twee maanden ligt.

Zijn gezicht, verwoest door de moeite van 63 jaar intensieve apostolische activiteiten, verlicht zich op een bepaald moment. Zijn mond opent en zijn ogen worden vast en extatisch. "Het is het einde, de broeder overschrijdt de drempel van de eeuwigheid," dacht de verzorger. En hij haastte zich om andere monniken te roepen voor de laatste gebeden voor de stervende.

De zieke man vertelde hem echter, toen de extase voorbij was en de verzorger teruggekeerd: " Maak je geen zorgen. Ik zal je laten weten op welke dag en tijd ik sterf. Ik zal overlijden op 4 april ".

Waarop de verzorger antwoordde, " Stel je voor, Broeder, hoe vol dit huis dan zullen zijn!"

Want hij kende het buitengewoon roemrijke heiligheid van die monnik goed, dat overal zo groot was terwijl hij nog leefde, dat men zelden iets dergelijks in de geschiedenis van de Kerk aantreft."

- " Je kunt er zeker van zijn, niemand zal komen," verzekerde de Heilige hem. De twee profetieën werden letterlijk vervuld.

Want op de dag van zijn dood en begrafenis was er een grote toestroom van mensen voor het feest van de Goddelijke in een kerk van de Heilige Geest aan de rand van Palermo, zodat niemand naar het klooster kwam.

Op de aangewezen dag ontving de Heilige de troost der Sacramenten van de Kerk: biecht, communie, laatste zalfing, inclusief de pauselijke zegening.

De zieke man zet zich op in bed en kijkt omhoog naar de hemel, bidt en contemplat. Hij roept zijn patroonheiligen aan: Sint Franciscus van Assisië, Sint Michaël de Aartsengel, en de Apostelen Sint Petrus en Sint Paulus.

Op een bepaald moment tijdens het bidden, en na een visioen van Sint Ursula, spreekt Benedict - dat is de naam van de stervende man - met luide stem: " In uw handen, Heer, beveel ik mijn geest ". Vervolgens legt hij zich neer, sluit zijn ogen en doet zijn laatste adem.

RELIEKEN: HABIT GEDRAGEN DOOR BENEDICT

Op datzelfde moment, niet ver van daar, hoort Benedita Nastasi, 10 jaar oud en nichtje van de Heilige, terwijl ze een duif die binnen het huis was gekomen bekijkt, de stem van haar oom:

- " Benedita, je wilt iets daarvandaan.

- " Daarvandaan, waar, mijn oom?" - vraagt het meisje.

- "Van de hemel, mijn dochter" - voltooit de vertrouwde stem. En de kleine duif verdwijnt...

Onze zeer populaire Heilige Benedictus de Zwarte werd Benedict van San Filadelfo genoemd, want zo heette de plaats (vandaag San Fratello) bij Messina (Sicilië), waar hij in 1526 geboren is. Hij was de zoon van Ethiopische slaven die door het Manasseri-gezin gekocht waren.

Het is bekend dat de Heilige een herder was, later werd hij kluizenaar. Om bevel van de Paus sloot hij zich later aan bij de Franciscaner Orde als lekenbroeder in het klooster van Santa Maria de Jesus, in de buurt van Palermo.

Daar werd hij opgemerkt als een wonderbaarlijke kok, want vaak daalden engelen uit de hemel neer om hem te helpen bij het bereiden van maaltijden.

Hoewel hij analfabeet was en slechts lekenbroeder, waren er zo veel gaven en charismen waarmee de Goddelijke Voorzienigheid zijn ziel versierd had, dat hij tot Overste en Meester der Novicen van het klooster verkozen werd.

Volgend op voorbeeld van de Serafijnse Vader St. Franciscus, zijn stichter, vormen de talrijke wonderen en prodijen die al tijdens zijn leven door St. Benedict werden verricht, echte fioretti. Het is onmogelijk om ze allemaal te noemen. Alles wat ons overblijft, is om er ten minste enkele te vermelden.

Genezing van kanker

Voordat hij zich vestigde in het klooster van Santa Maria, leefde Benedict acht jaar als heremiet in Nazana en in Mancusa in de regio Palermo.

Zo was zijn roem om heiligheid al groot. Eén dag, toen hij door Mancusa ging, werd hij geroepen om een zieke vrouw te bezoeken die in een hut woonde. "Ik kan niet veel voor haar doen, want ik ben geen priester. Maar ik kan haar wel bezoeken en voor haar bidden," antwoordde hij.

"Help me, Broeder," riep de arme vrouw, die door kanker in haar borst werd geplaagd, wat zich verschrikkelijk verspreidde. "Geef mij een zegen om Gods wil!"

Geroerd door het lijden van de zieke vrouw en het verdriet van haar familieleden, naderde de Heilige het bed, bad met allen die aanwezig waren, moedigde hij de zieke vrouw aan om geloof te hebben in God, en tekende vervolgens op verzoek van haar het kruisteken boven de wond in haar borst. Ogenblikkelijk was ze genezen, met alleen een litteken overgebleven !

Kort daarna trok Benedict zich terug om elke dank of lof te ontvluchten.

Opstanding van de doden

Eén keer kwamen vier dames uit Palermo - Eulalia, Lucrezia, Francesca en Eleonora, laatstgenoemde met haar vijf maanden oude kind in haar armen - de Heilige bezoeken in het klooster van Santa Maria.

Op hun terugweg naar de stad, nog steeds dicht bij het klooster, keerde de kar om en knelde het kind dood. De broeders kwamen hen te hulp, en Benedict stond voor een jammerlijk tafereel van de moeder die het verminkte kleine lichaam omhelsde.

Benedict naderde hen en zei: "Houd op met huilen. Het kind is niet dood; je kunt het voeden."

De omstanders dachten dat de Heilige in delirium was. Echter, zodra de moeder hem gehoorzaamd had, begon het kind te glimlachen, waardoor iedereen verbaasd bleef staan.

Een vergelijkbaar feit gebeurde met de zoon van John George Russo. Tijdens een bezoek aan het klooster met zijn vrouw en enkele familieleden viel de wagen waarin ze reisten, van een brug af en werd het kind verpletterd.

"Heeft groot vertrouwen in Onze Lieve Vrouw. Laat ons bidden." Dit beroep op de bemiddeling van de Heilige Maagd was overigens een constante bij alle interventies van St. Benedict.

Iedereen knielde neer en begon te bidden; daarna opende het kind zijn ogen, wakker wordend uit de doodesslaap.

Nog voordat hij een kluizenaar werd-en misschien was dit het eerste wonder dat door St. Benedict verricht werd-bracht men hem een dode kleine jongen.

Bedroefd nam de Heilige dat levenloze lichaam in zijn linkerarm, en met zijn rechterhand maakte hij het teken van het kruis boven het klein bevroren voorhoofd. Naar aanleiding daarvan badden de aanwezigen het Onzevader en de Weesgegroet, waarna het wonder van de opstanding plaatsvond!

Wonder der bloemen

Sint-Benedict had het gewoonte om de restanten van eten uit het klooster in zijn keukenschort te verzamelen, om ze later aan de armen uit te delen.

Eens ontmoette de Heilige de viceroy van Sicilië, Bisschop Marcantonio Colonna, die door het roem over zijn heiligheid aangetrokken was en hem kwam bezoeken. Neugerig vroeg de illustere bezoeker Benedict wat hij zo zorgvuldig droeg.

Hij opende simpelweg zijn schort en toonde... bloemen, zo vers en geurend dat de viceroy ze naar het altaar van zijn privékapel nam.

Vissen die verschijnen en broden die vermenigvuldigen

Eén keer liepen de voorraden van het klooster op. Het was winter en er regende in storten. En de religieuzen konden niet eens naar aalmoezen gaan.

Benedict vroeg een broeder, die hem hulpde in de keuken, om willekeurig het Heilige Evangelie te openen en wat er stond voor te lezen. De volgende passage werd voorgelezen: "Zorgt u niet over uw leven, hoe jullie zullen eten of hoe jullie zullen kleden. Kijk naar de vogels van de lucht: zij zaaien niet, ze oogsten niet en verzamelen geen granen in schuren. En toch voedt hun hemelse Vader hen" (Mt 6:25-26).

Verlicht door deze woorden en aangedreven door zijn heldhaftig vertrouwen op de Voorzienigheid, ging de Heilige aan het werk. Hij vulde elke pot, pan en grote kan in het klooster met water. De volgende ochtend zaten ze vol verse vis, veel van hen nog levend.

Op een andere gelegenheid, toen Benedict, die toentertijd overste was van de broederschap, de broeder poortier Vito da Girgenti opdroeg om brood uit te delen aan de armen, bewaarden de religieuzen enkele staven brood voor de broeders onderaan in het mandje.

De zaak kwam Benedict ter ore, die de poortier oproepte om alle armen terug te roepen die zonder brood waren: "Geef alles aan de armen in het mandje - beval Benedict - want de Voorzienigheid zal ons helpen."

Bij gehoorzaamheid merkte Broeder Vito met verbazing op dat het brood in het mandje niet meer op was; hoe meer hij er uit nam, des te meer verscheen !

De terugvallende broeders

Eén keer besloten drie novicen om te ontvluchten uit het klooster en naar huis terug te keren. Bij dageraad klommen ze de muur op, en in de straat, terwijl zij zongen over hun pseudo-overwinning, zagen ze een figuur die hen tegemoet kwam. Het was Broeder Benedict, die vroeg: "Wat liggen jullie hier om deze tijd? Ga direct terug naar het klooster!" En hij raadde aan veel te bidden voor volharding in hun roeping.

Maanden later vallen ze opnieuw in de verzoeking om weg te lopen, en zij passen er goed op dat niemand iets weet. Wanneer ze weer de straat bereiken, staan ze oog in oog met Broeder Benedictus die zijn armen uitspreidt en zegt: "Halt daar, waar denk je heen te gaan?" De drie herkennen een teken van God om volharding te tonen; zij vragen de heilige om vergeving en beloven het foutje niet meer over te doen.

" De Heilige, De Heilige. ..

Bij ieder wonder dat gebeurde, stroomden de mensen naar het kloosterhek toe, juichend en lof zingend voor de heilige. Zijn populariteit en verering groeiden zo sterk aan dat hij eens een "Corpus Christi" processie verstorende was. Op die gelegenheid namen de broeders deel aan de processie van de Kathedraal van Palermo.

En St. Benedictus werd aangewezen om het procesiekruis te dragen, aan het hoofd van de processie. Toen hij zijn ogen op de gekruisigde richtte, voelde hij zich in liefde voor Onze Heer verzoeken en ging hij in extase. Zijn lichaam begon gladjes te glijden, zonder dat zijn voeten beweegden.

Bij het zien daarvan barstten de mensen los met roepen van bewondering: "Kijk naar de heilige, de heilige!" De processielijnen raakten volledig in de war. Diegenen die verantwoordelijk waren voor orde riepen om op te lijnen. Maar er was geen manier en de processie zette al snel weer richting de Kathedraal...

Het onvervalste lichaam

Toen, na de vieringen van de Heilige Geest, het volk vernam dat Benedictus gestorven was en al begraven lag, trokken ze allen naar Santa Maria de Jesus. Het graf bevond zich op een moeilijk toegankelijke plaats, en de grote toevloed aan pelgrims stoorde het leven van de broeders. En hun aantal groeide dagelijks in evenredigheid met het nieuws over de wonderen die bij het graf geschiedden.

Ze begonnen om relikwieën van de heilige te smachten. Zijn gewaden en de kleding van het bed waar hij stierf, werden in stroken gesneden. Zelfs zijn bed en matras werden tot kleine stukjes verwerkt die met ijver door bezoekers betwist werden.

Op 7 mei 1592, drie jaar na zijn dood, werd zijn lichaam, onbeschadigd en een zoete geur uitstralend, geplaatst in een kist die was ingesteld in een open holte in de muur van de sacristie van de kerk van St. Maria van Jezus. De sacristie werd echter al snel een kapel, met mensen die zongen, baden en beloften maakten. Dit gedurende negentien jaar op rij.

Op 3 oktober 1611, bij aanwezigheid van kardinaal Doria, werd het lichaam van St. Benedict opnieuw overgebracht naar een prachtige kristallen urn in een zijkapel van de kerk van Santa Maria de Jesus zelf, in het oude Franciscaner klooster, drie kilometer buiten Palermo, een stad die hem al voor de officiële erkenning door de Kerk als haar patroonheilige aannam in 1652.

Sint Benedictus werd zalig verklaard in 1763 door Clemens XIII en heilig verklaard door Paus Pius VII op 25 mei 1807.

Verering in Brazilië

De staat Bahia was de pionier in de devotie aan Sint Benedictus op Braziliaans grondgebied.

Al voor zijn heiligverklaring bestond er een broederschap ter ere van hem daar. Tegelijkertijd wortelde de devotie tot de Heilige diep in Maranhão.

Afbeeldingen van Sint Benedictus zijn bekend om te bestaan al ten minste sinds 1680 in Olinda, Recife, Igaraçu (PE), Belém do Pará en Rio de Janeiro.

Hetzelfde gold voor São Paulo. Een eeuw voordat hij door de Kerk tot heilige werd verklaard, werd hij al als zodanig vereerd in de kerken die bezocht werden door leden van de Eerwaarde Broederschap van Nossa Senhora do Rosário dos Homens Pretos (1707). En vandaag de dag is de devotie tot de Heilige al een nationaal fenomeen. Er ontbreekt niet aan parochies, kapellen of ten minste één altaar met het beeld van de Zwarte Heilige over heel Brazilië.

GEBED

O GOD, WIE IN SINT BENEDICTUS DE ZWARTE,

UW WONDEREN MANIFESTEERT,

AAN UW KERK ROEPT

MANNEN VAN ALLE VOLKEREN, RASSEN EN NATIES,

VERLEEN DOOR HUN VOORBITTEN,

DAT ALLEMAAL,

UW ZONEN EN DOCHTERS DOOR DE DOPEN, SAMEN LEVEN ALS WAARACHTIGE BROEDERS EN ZUSSEN.

DOOR ONZE HEER JEZUS CHRISTUS, UW ZOEN, IN EENHEID VAN DE HEILIGE GEEST.

AMEN

IK PRIJS EN ZEGENT U, MIJN VADER,

HEER VAN DE HEMELEN EN AARDE,