vrijdag 4 juli 2025
Lijden voor de Heilige Zielen die in de Oorlogen zijn Gestorven
Bericht van Hemel aan Valentina Papagna in Sydney, Australië op 19 juni 2025
Ik heb mijn avondgebeden afgerond en de Heer bedankt voor al de genaden die ik elke dag van mijn leven ontvang.
Ik dacht dat mijn nacht rustig zou zijn, maar dan belevde ik een van de ergste nachten ooit. Ik moest zo veel lijden doorstaan dat ik niet kon slapen.
Ik zei tegen mezelf: "Als het pijn is van de Heer, dan laat het zijn, maar als het niet is, dan 'ga weg, boze geest.'"
Plotselijk kwam de Engel en zei: "Je pijn is voor de mensen die in de oorlogen sterven."
Vervolgens zei de Engel: "Kom, ik zal je meenemen zodat jij het zelf kunt zien."
Plotselijk bracht de Engel me naar een gebouw dat volledig verwoest en in puin lag.
Toen ik het gebouw binnenkwam, merkte ik op dat de vloer van beton was, maar toen ik verder ging lopen, begon ik te zinken, en toen ik naar mijn voeten keek, tot mijn afgrijzen stond ik in bloed. Het bloed begon overal uit het gebouw te stromen. Het hele gebied was vol met een mengsel van roze en rood bloed. Mijn voeten zonkten weg in de diepe poel van bloed. Er lagen klontjes bloedachtige stolsels overal. Het was een verschrikkelijk gezicht.
Plotselijk verscheen er een zeer heilige vrouw en zei: "Valentina, ik zal je helpen om deze plaats schoon te maken."
Besen verschenen, en we begonnen de vloer te vegen door het bloed op te ruimen.
Terwijl wij schoonmaakten, enkele meters links van me, stond een klein platform waar de Engel die me naar Veghel had gebracht en onze Heer Jezus stonden. Ze praatten met elkaar, en ik was dicht genoeg om te horen wat ze tegen elkaar zeiden.
Onze Heer vertelde de Engel: "De boosaardige mensheid leert nooit om elkaars vergeven en leren elkaar liefhebben, maar gaan door met vernieling en moord — altijd haat."
Tegelijkertijd, terwijl ik schoonmaakte en Onze Heer luisterde, was ik ook bang voor Hem, denkend dat Hij kwam om te controleren of ik een goed werk deed. Op dat moment belevde ik een diep gevoel van eerbiedigheid en verering voor Onze Heer — heilige angst voor God.
De heilige vrouw en ik schoonmaakten het grootste deel van het bloed, zodat we nu de betonvloer konden zien, hoewel sommige bloedvlekken bleven. Op enkele plaatsen moest ik het bloed en menselijke resten afschuren van de vloer, maar de aanwezigheid van de heilige vrouw maakte het veel makkelijker.
Mee naar een groot bloedbesmeurd plastic doek op de grond leidend, zei zij: "Valentina, hijf dit plastiekdoek omhoog en neem het buiten (het gebouw) en was het."
De heilige vrouw bleef binnen terwijl ik het plastic doek naar buiten sleurde. Terwijl ik alle bloed afspuitte, tot mijn afgrijzen begonnen stukken menselijk vlees en fragmenten van menselijke botten op de plastiek te verschijnen.
Plotselijk voelde ik me misselijkerig en probeerde de stukjes vlees naar de zijde in het modder te duwen zodat niemand ze kon zien.
De Engel kwam achter mij uit en zei: “Doe je best om het schoon te maken.”
Ik zei tegen de Engel: “Ik voel me ziek! Ik haat bloed! Ik heb nooit van het aanzien van bloed gehouden.”
De Engel glimlachte en zei: “Dat stoort mij niet.”
Ik antwoordde: “Ik deed al dit omdat ik bang was voor wat onze Heer zou zeggen als ik mijn werk niet goed deed.”
De Engel zei: “Weet je dat je een sterke kracht van God ontvangen hebt? Anders, zonder Gods genade, kon je dit op jezelf niet doen.”
Het schoonmaken van het bloed maakte me misselijk voelen, maar ik kon er alleen mee omgaan door Gods genade. Anders was ik flauwgevallen. Ik voelde Zijn kracht over mij komen.
Ik zei: “Toch haat ik het bloed nog steeds. Alleen om het te zien, voel ik me ziek.”
De Engel zei: “Onze Heer heeft je gekozen om al dat te doen wat je doet, en je bent deel van Zijn Plan voor wat er vandaag de dag in de wereld gebeurt. Je troost onze Heer want Hij is gekweld door de oorlog die plaatsvindt, en je helpt de Heilige Zielen die zo verschrikkelijk zijn opgeblazen en onberouwd sterven.”
“Valentina, wees blij — jouw beloning zal groot zijn. Onze Heer Jezus houdt erg van jou. Bid voor de wereld dat vrede spoedig komt.”
Ik voelde veel verwoesting om me heen, mogelijk het gebied van de werkelijke oorlogsverwoestingen. Ik kon mensen praten horen, maar ik kon ze niet zien. Het is zo verschrikkelijk — mensen die in stukken zijn geblazen en ik zag stukjes mensenvlees en botfragmenten. Er stierven ook kinderen hier.
Vervolgens bracht de Engel me terug naar huis. Ik voelde me misselijk en ziek voor vele dagen, en het vond het moeilijk om te eten na dat ervaring.