இயேசு வெள்ளையில் வருகின்றார். அவர் கூறுகிறார், "நான் உங்களது இயேசு, பிறப்பான தெய்வீக உருவாகப் பிறந்தவன். ஆலிலூயா! இன்று, என்னுடைய குழந்தை, நான் வந்துள்ளேன் நீங்கள் புரிந்துக்கொள்ள வேண்டியதைக் காட்டுவதற்காக - மனிதருக்கு எவ்வளவு மதிப்புமானாலும் மிகப்பெரிய சாதனையும் அதற்கு சமமானதாகவோ அல்லது தெய்வீக அன்பின் சிறுதுண்டும் அல்ல. ஏனென்றால், தெய்வீக அன்ப் என்னை மகிழ்ச்சியாக்குகிறது மேலும் எனக்குப் பிடிக்க வேண்டுமானாலும் இயற்கையாகவே அமைந்துள்ளது. இந்த அழைப்பில் எந்தத் தனிப்பட்ட ஆர்வமும் இல்லை. நான் தேடிவரும் பதிலாக இது வந்திருக்கிறது."
"தெய்வீக அன்பு ஒரு தினிச்சாராயின் மீது விட்டுப் போட்ட கறி போன்றதாகும்." அவர் மிகவும் முகமூடி சிரிக்கிறார், என்னுடைய பல் காண்கின்றேன். நான் கறியை விரும்புவதைக் கண்டுள்ளார். "அது ஆன்மாவிற்கு எவ்வளவு ருசிகரமான தெய்வீக அன்பின் ஒவ்வொரு செயலையும் - அதில் எந்தச் செயலை எனக்குப் பிடிக்கும் என்பதைப் பார்க்கிறது. அல்லது பல இடங்களுக்கு நடந்து, அவரது சகோதரர்களுக்காக மிகவும் செய்ததால் மோட்சம் அடைந்த காய்த் துண்டானது புதிய காய் போலல்லாமல் அதன் வீதி வழியாக அதிகமாகக் கூடியதாக இருக்கும். தெய்வீக அன்பும் தெய்வீக அன்பின் மூலமே ஆன்மாவுடன் ஒத்துப்போவதில்லை, ஆனால் பெரிய புகழ் இன்றி, தெய்வீக அன்பால் நெருங்கிய வழியாகப் பரிச்சயமாகிறது."
"அப்போது ஆன்மா என்னுடன் ஒன்றாகிவிடுகிறது - என் விலக்கமற்றது - எனைத் தேர்ந்தெடுக்கின்றது. என்னுடைய இதழ் புனிதர்களின் ஓய்வான இடமாகவும், மனிதரைச் சுற்றி வளைத்து விரும்பும் ஆலோசனையாகவும் இருக்கிறது. இந்த ஒன்றிணைப்பின் கருவூலை அடைவதற்கு ஒருமுறை மட்டுமே வழியுள்ளது. அதுவாக தெய்வீக அன்ப் மூலமேய்தான்."