சனிக்கிழமை, செப்டம்பர் 14, 1996

அவள் வெள்ளையில் ஒரு முடியுடன் தலைமேல் வந்தாள். அவள்தான் கூறுகிறாள்: "என் தூதர், என் சந்தேசம், என்னுடைய வாக்குகளை வரலாற்றுக்காக பதிவு செய்யுங்கள். நானு ஜீசஸ், என் மகனின் புகழில் வந்தேன். அவனைத் தான் நேர்மையாக்கொண்டு காலத்தையும் இடத்தையும் கடக்க அனுமதிக்கிறார்."

"நாங்கள் ஒன்றாகிய நமது இதயங்களுக்கான உலகளாவிய பக்தி தேடிக் கொண்டே வந்திருக்கின்றேன். இந்த ஐந்து நாட்கள் நோவீனா தொடங்குங்கால், இத்தாலைச் சபையினைத் தூய்மையாகப் பாடுவோம். பதில்கள் வரும். என்னுடைய இதயத்தின் மிகப்பெரிய அளவானது இறுதி நாள்களின் வழியாகவே ஒதுக்கப்பட்டுள்ளது; அதன் மூலமாக் கேள்விக்கு உட்பட்டவர்களுக்கு என்னுடைய இதயத்தை மாற்றிவிடுவேன்."

"இந்த பக்தி வசனங்களால் ஆதாரப்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது, அதனால் தூய ரோஸரியின் திருநாளில் ரோஸ் பெரியுடன் சேர்த்து இருக்க வேண்டும். மக்களிடம் இதை பாடும்படி கேட்கவும். உலகிலேயே இந்த பக்தியைத் தொடங்குவீர்கள். என் அருள் உங்களுக்கு ஆதாரமாக இருக்கும்."

"என்னுடைய இதயத்தை இவ்வாறு செய்வீர், என்னுடைய வேண்டுகோள்களைத் தடுக்க முடியாது."

அவள் விட்டுச் சென்றாள். ஒன்றாகிய இதயங்கள் சில நேரம் காற்றில் இருந்தன.