சனிக்கிழமை, மார்ச் 4, 1995

நான் சிற்றாலையைத் திரும்பியதும், அன்னை என் முன்னே தயவாகக் காத்திருந்தார். இவர் இரண்டு நீல நிறங்களில் ஆடையாகப் பூசப்பட்டிருந்தார். அவர் கூறினார்: "இன்று நாங்கள் இயேசுவுக்கு வணக்கம் செலுத்துவதில் தொடங்குகிறோம். மகளே, இந்த நாட்களில் என்னால் உங்களிடமிருந்து வேண்டுதலும் பலியானப் பிரார்த்தனைகளுக்கும் அதிகமான அவசரக் கோரிக்கைகள் வரவேண்டும். என் இதயத்தின் தஞ்சாவழி நோக்கிச் செல்லும் ஆன்மாக்கள் மிகவும் கூடுதல், அதே போல் அழிவுக்குப் பாய்கின்றனர். சதான் பெரும்பாலான ஆன்மாக்களுக்கு அவர்களின் முழு மனத்துடன் பின்தொடர்ந்துகொண்டிருக்கும் இருளின் பாதையை அறிய முடியாதவாறு செய்வதாக இருக்கிறது. இது அவர்கள் தமது இதயங்களை உலகில் தங்கி வைக்கிறார்கள் காரணமாகவே. மகளே, என்னால் ஆன்மாவைச் சுற்றிவரும் பூசணியாகவும் அதனை வானத்திற்கு உயர்த்துவிக்கும் முகவனாகவும் இருக்க வேண்டும் என்று விரும்புகிறது. இன்று நீங்கள் என் உங்களிடம் வரும் அவசரக் கோரிக்கையின் தீவிரத்தை பார்க்க முடியாது. நாளை நீங்கி, அதைக் காண்பார்கள்."