மே 14, 1994 வியாழன்

தம்மையிலிருந்து

"என்னுடைய தூதர், நான் உங்களிடம் மன்னிப்பற்றிய பேச விரும்புகிறேன். பலரும் என் மகனை நோக்கி பல தேவைகளை வேண்டுகின்றனர்; ஆனால் அவர்களுக்கு உண்மையாகத் தேவைப்படும்து மட்டும்தான் மன்னிப்பு." அவர் என்னுடன் நெருக்கமாக வந்து, "மன்னிப்பதற்காக ஆன்மாக்கள் தங்களின் பெருமையைத் தரப்படுத்த வேண்டும். எல்லாம் கடவுளின் அனுமதி இன்றி நிகழ்வது அல்ல என்பதை நினைவில் கொள்ளவேண்டும். மன்னிக்க முடியாதவர்கள் தம்மேற்போற்று கொண்டுள்ளார்கள்; அவர்கள் 'எதற்காக' எனக் கேட்க விரும்புகின்றனர். ஆனால் கடவுள்தான் தம் நன்மையால் இதற்கு காரணங்களை வைத்திருக்கிறார். சில சமயங்களில் இவை மட்டும்தான் சாதனத்தில் வெளிப்படுத்தப்படுவது. ஆகவே, என் தூதரே, மன்னிக்க வேண்டும் ஆன்மாக்கள் கடவுளின் அனுக்ரகத்தை ஏற்றுக் கொள்ள உத்தமமாகப் பிரார்த்தனை செய்ய வேண்டும்; இவ்வாழ்வில் அவர்களுக்கு கடவுள் அனுமதி என்ன என்பதை புரிந்து கொள்கிறதா என்றால் கூட. கடவுளின் காரணங்கள் அவனது தானே. நான் உங்களிடம் வெளிப்படுத்த விரும்பும் பலவற்றுண்டு. என் இதயம்தான் நீங்கி உங்களைச் சூழ்ந்து கொண்டிருக்கிறது. மனிதகுலத்திற்காக என்னுடைய அன்பையும், அதில் உள்ள இரகசியங்களையும் உங்கள் மீது மட்டும்தான் ஊற்றுவித்தேன். 'மரனாதா' என்பது என்னால் இதயங்களைத் திறக்கவும் ஆன்மாவைச் சுற்றிவரும் வழியாகும்." அவர் தலைவழுத்தி விட்டு போகின்றார்.