e diel, 18 nëntor 2012

Mesazh nga Zoti Yne

Fëmijët e mi, sot ju thërras përsëri të jeni në dashuri të vërtetë për Perëndinë, për Mua dhe gjithashtu edhe për shpirtrat që kanë nevojë shumë për konvertim dhe shpëtim.

"Jetoje dashurinë e vërtetë për Zotin, një dashuri që provohet me veprime më tepër se me fjalë, një dashuri që shtyn shpirtin të shërbejë Perëndisë gjithnjë e më shumë, t'i kushtohet Perëndisë gjithnjë e më shumë dhe ta ofrojë veten, ta sakrifikojë veten gjithnjë e më shumë për Zotin për ta kënaqur Atën, për ta bërë të njohur dhe i dashur atë, për ta dhënë Dashurinë e Tij gjithnjë e më shumë për t'u provuar te të gjitha shpirtrat.

Shpirti që ka vërtetë dashurinë e Perëndisë, jeton në këtë dashuri dhe jeton kështu është i njohur për jetën e tij pa pushim të lutjes, punës, shërbimit dhe kushtrimit ndaj Zotit. Dashuria që është në këtë shpirt kaq shtyn atë ta luftojë gjithnjë e më shumë për Zotin dhe asgjë nuk i bëhet fatkeqësi duke punuar për Atën.

Shpirti që ka dashurinë e vërtetë kurre nuk u lodhët nga lutja edhe pasi të ketë lutur shumë, ai dëshiron gjithnjë e më tepër ta bëjë atë për t'u bërë me Zotin, për ta nderuar Atën, për ta lavdëruar Atën, për ta kaluar kohën në momentet, orët e afërsisë dhe bashkimit me Tën, kështu duke i dhënë Zotit: gëzim, kënaqësi dhe kënaqësi të shenjtë.

Shpirti që ka dashurinë e vërtetë të Perëndisë është i njohur për jetën pa pushim në praktikimin e virtyteve, për t'i preferuar gjërat qiejore atyre tokësore, për ta marrë më shumë kujdes për gjëra shenjte sesa për ato të holla, atë të errët dhe të thjeshtë tokësore.

Shpirti që ka vërtetë dashurinë e Perëndisë dihet se është gjithmonë i zhvendosur në Zot, pra, në mendimet e tij, në dëshirat e tij, në ndjenjat e tij dhe edhe në bisedat e tij tërësisht drejtohen për Zotin, çdo gjë e tregon atë drejt Perëndisë, çdo gjë e afron atë më tepër me Zotin.

Shpirti që ka vërtetë dashurinë e vërtetë të Perëndisë, ai jeton këtë dashuri dhe përhap kështu është i njohur se është gjithnjë e më shumë bashkuar me Zotin përmes lidhjeve të dashuris, lutjes, meditimit, punës dhe veprimtarisë për themelimin e Mbretërisë së Perëndisë në tokë dhe në shpirtra. Ndërkohë shpirti që nuk e di dashurinë e vërtetë të Perëndisë dhe as nuk e ka atë, ai që nuk është bashkuar me Zotin i preferon gjërat holla dhe tokësore sesa ato qiejore. Në gjëra qiejore, në gjëra shenjte ai vetëm ndien mënyrën, tënjësi dhe tënjësi, ndërsa në gjërat e këtij boti ai gjet kënaqësi, i kushtohet me gjithë zellin edhe nese duhet ta pësojë për t'i marrë gjërat e kësaj bote shpirti është i gatshëm të humbë çdo gjë dhe të pësojë çdo gjë për të arritur atë që dëshiron nga ky botë, ndërsa për gjëra qiejore ai nuk është i gatshëm as në mënyrën e vogël sakrifike, si edhe nese duhet ta bëjë një punim.

Kjo shpirt që e do botën më shumë se Zotin ndjen kënaqësi dhe këndim në bisedat botërore, mendimet dhe dëshirat e saj janë të mbushura me gjëra tjetërsues dhe mbarështuese gjatë gjithë ditës, ndërsa ajo ka nevojë vetëm për ta dhënë vesh një gjë nga Zoti, diçka lidhur me Zotin, Unë, Shenjtët ose çdo gjë qiejore që të ndjehet shpejt tërbuar, i lodhur, i lodhur dhe i lodhur. Ajo e kritikon ashpër çdo thirrje t'ia falënderoj më shumë, për ta medituar, për të kaluar më shumë kohë me Zotin dhe me Unë në lutje, lexim, meditimi ose ndihmë në çdo aparicion tim, mesazhimin tim, njohjen e intervencioneve matërore gjatë historisë së saj dhe zemra është gjithmonë kundër dhe i kthyer nga të gjitha ato që mund ta përmirësojnë atë dhe ta shenjtërojnë atë, ndërsa ajo është gjithmonë hapur për çdo gjë që mund ta helmojë shpirtin e saj dhe ta hedhi në abisinën e humbjes.

Ju thërras Unë fëmijët e mi, tek dashuria e vërtetë, e cila ju të çon të dini gjëra shenjta, të dini atë që është hyjnor dhe qiejore dhe ta zbehni atë që është tjetërsues, mbarështues dhe i helmon shpirtin tuaj. Vetëm kështu do të jeni simbole të dashurisë së mia dhe prania e mia në botë, dhe pastaj unë do të mund të reflektoj në ju bukurinë dhe dritën e Fytyrës së Nënës sime, fytyra që shumë vjet më parë ua dhashë këtu në APARICIONET NË JACAREÍ dhe atë që gjatë pesëmbëdhjetë ditëve të fundit ju festuat Festën me dashuri të veçantë dhe gëzim në familjet tuaja dhe në zemrat tuaja. Vetëm duke kujdesur dhe kërkuar më shumë atë që ju pastrojnë, shenjtëron dhe ngjiten nga toka se sa ajo që ju mbaj dhe prostron në pluhurin e këtij boti, do të jenë shpirtrat tuaj reflektime të vërtetë të Fytyrës së Nënës sime dhe pastaj do të mundeni ta përhapni dritën mistike të Fytyrës së dashurisë time në gjithë botën.

Kështu, fëmijët e mi, në këtë kohë që ju është dhënë, e cila është unike, veçantie: MBRETËR, DASHURO MË TEPËR, i kushtoni më shumë Zotit dhe Unë, për të bërë atë jetën tuaj një urë që të çon të gjitha fëmijët e mi tek Zoti, në Qiej, në shpetim.

Ky vend i Aparicioneve Tima Këtu, të cilin Unë e duaj aq shumë, është i dashur për Zemrën time, është zgjedhur që të jetë për të gjitha fëmijët e mi një SHKOLLË SHËNDETËSIE. Erdhni këtu të gjithë, fëmijët e mi, me dashuri dhe zemër hapur sa më shpejt Unë t'ju transformoj në shenjtorë të madh për lavdinë më të lartë të Zotit. Vini vazhdimisht me të gjitha lutjet që ju kam dhënë këtu. Vini vazhdimisht këtu sa më shumë Unë të vijë konvertimi jush.

Të gjithëve në këtë moment i bekoj me dashuri PELLEVOISIN, MONTICHIARI dhe JACAREÍ.

Paqe! Paqe ty Marcos, më i dedikuarit fëmijëve të mi".