جمعه، نوزدهم دسامبر دو هزار و چهارده:
پس از قداس مقدس در سنت جان ایوانجلیست، یک قطار راه‌آهن را با سرعت خوب حرکت می‌دیدم که ابرهای مه‌ای اطراف آن بود. عیسی گفت: «قوم من، این دیداری از قطار راه‌آهن درون ابریان نماد بردن این راهبه کارملیت توسط من به سوی آسمان است. او همان کسیست که برایش دعا کرده‌اید. این قطار گاهی اوقات برای روح‌ها می‌آید و نمی�باید آن را فراموش کنید. بعضی از روح‌ها ارزشمند هستند تا مستقیم به آسمان بروند، در حالی‌که برخی دیگر باید در ایستگاه پرده‌داری منتظر بمانند. کسانی که وفادار به من هستند، مطمئن‌اند که روزی با من در آسمان خواهند بود. هرچه کارهای خوب‌تر انجام دهید، زودتر وارد آسمان می‌شوید. پس ادامه دهید تا مرا و همسایگانتان را در همه کاری که انجام می‌دهید دوست داشته باشید.»
عیسی گفت: «قوم من، شما همه به خط پایان زندگی دنیوی خود نزدیک هستید، زمانی‌که من شما را برای خودش فراخوانم. تا آن زمان دارید تا گنجینهٔ آسمانی خود را که از هر چیز ارزشمندتر است در زمین جمع کنید. هنگام داوری شما باید حساب دهید بر تمام گناهان بی‌عفو و هرگونه تعویض لازم برای گذشتهٔ گناه‌هایتان. پیش‌تر گفته بودم که می‌توانید یک عفو کامل دریافت کنید تا چنین تعويضاتی را بردارده، اگر در روز رحمت پس از پاسخا نیازهای آنرا برآورده کنید. این باعث کم شدن زمان رنج‌کشیدن شما در پرده‌داری خواهد شد. اگر هنگام مصیبت زندگی می‌کنید، روی زمین خودتان را در پرده‌داری خواهید گذرانید. به سوی من در تابه‌ام نزدیک هستید و خوب است که برای آنکه با روح پاک مرا بگروید، به اعتراف بروید. این زمان خوشبختانه‌است تا عشق شما را با من و همه اقوام و دوستانتان در کریسمس تقسیم کنید.»